आमा बुबा को लागी एक गाइड
बच्चाहरूसँग वर्णको कुरा गर्ने
सीटी मानविकी र ग्रेस्टेन मेमोरियल फन्डको लगानीबाट सम्भव भयो।
COVID-19 सङ्कट सुरु भए यता एसियाली अमेरिकीहरू तथा विश्वभरका एसियाली समुदायहरू रङ्गभेद प्रभावित आक्रमणहरूका निशाना बनिरहेका छन् । एसियाली अमेरिकी बच्चाहरूले समेत COVID को कारण रङ्गभेदी हेपाइका घटनाहरू बढ्दो रूपमा सामना गरिरहेका छन् । हालको समय र एसियाली नागरिकमाथिको बढ्दो हिंसालाई राम्ररी बुझ्न हामीले एसियाली अमेरिकी पहिचानलाई गहिरो गरि बुझ्नुपर्ने हुन्छ, र बच्चाहरूसँग ट्रमाको बारेमा सचेतना सहितका संवादहरू सञ्चालन गर्नुपर्छ ।
वेस्ट हार्टफोर्डका समता, समावेशिता र विविधताका अभिभावकहरू, CT, र डा. जेनी वाङ्गको सहकार्यमा आप्रवासी विवरण अभियानले बच्चाहरूसँग एसियाली अमेरिकी पहिचान तथा रङ्गभेदको बारेमा संवाद गर्न एउटा कार्यशाला को विकास गरेको छ । यस निर्देशिकाले उक्त कार्यशालाका संवादहरू तथा बच्चाहरूसँग उनीहरूको पहिचानको बारेमा कुराकानी गर्ने तिनका अभिभावक र अन्य वयस्क व्यक्तिहरूलाई निर्देशित गर्ने र रङ्गभेदका जटिल आयामहरू बुझ्न सघाउ पुर्याउने अतिरिक्त उपकरणहरू सामेल गरेको छ । कार्यशाला र यो निर्देशिका कनेक्टिकट मानविकी परिषदको सहयोगमा तयार पारिएका हुन् ।
1800 देखि 1930को दशक सम्म: प्रथम एसियाली अमेरिकीहरू
अमेरिकामा रहेका एसियाली अमेरिकीहरूको लामो इतिहास छ । एसियालीहरू 1500 देखि नै अमेरिकामा बसोबास गरेका रेकर्डहरू पाइएका छन्! 1800 मा पहिलो एसियाली समुदायहरू स्थापित भएका पाइन्छन्, त्यस समयको हाराहारीमा मात्र पश्चिम तथा उत्तर युरोपबाट ठूलो संख्यामा बसाई सराई हुन थालेको पाइन्छ ।
U.S. मा बसाई सरेर आउने एसियालीहरूको पहिलो ठूलो वेभ 1800 को अन्त्यतिर भएको देखिन्छ, यस क्रममा आउने प्रायः व्यक्तिहरू देशको श्रमिकहरूको मागको आपूर्तिका लागि आएका देखिन्छन् । हजारौं चिनियाँ पुरुषहरू वेस्ट कोस्टमा रेलमार्ग बनाउने कार्यमा भर्ती गरिए र Gold Rush को समयमा खानीमा काम गर्ने कामदारको रूपमा काममा लगाइए । जापानी तथा कोरियाली कामदारहरू हवाईमा उखु खेतीमा काम गर्न भर्ती गरिए ।
पन्जाब तथा बंगाली क्षेत्रहरूबाट दक्षिण एसियाली मानिसहरू U.S. आए र मिल, फार्म, तथा रेलमार्गहरूमा काम गर्न थाले । धेरै व्यक्तिहरू क्यारिबियन ब्रिटिस कोलोनीहरूमा अगाडी नै बँधुवा मजदुरको रूपमा रहेका थिए । 1898 मा फिलिपिन्स समेत एक कोलोनी बनेपछि फिलिपिनीहरूलाई पहिला विद्यार्थीको रूपमा र त्यसपछि तुरुन्तै हवाईको मुख्य क्षेत्रमा कृषि कामदारको रूपमा भर्ती गरियो ।
उनीहरूको जीवन कस्तो थियो?
अधिकांश एसियाली अमेरिकीहरूको जीवन एकदमै कठिन थियो । उनीहरूले भेदभाव, हिंसा तथा गम्भीर आर्थिक कठिनाइहरू भोगेका थिए । धेरैजसोलाई उनीहरूका रोजगारदाताले अमेरिका ल्याएको कारण उनीहरूले पैसा कमाउन थाल्नु अघि लामो समयसम्म "ऋण" चुक्ता गर्न काम गरे । उनीहरूलाई गोरा कामदारहरूको तुलनामा कम ज्याला दिइयो, उनीहरूले बढी जोखिम युक्त काम गरे ।
एसियाली आप्रवासीहरूले कुल अमेरिकी आप्रवासी जनसङ्ख्याको कम प्रतिशत ओगटेको भए पनि उनीहरूले हिंसा र विभेद भोगे । पश्चिमी राज्यहरूले एसियालीहरू कहाँ बस्न पाउने र कोसँग विवाह गर्न पाउने जस्ता कुराहरू तोकेर नियन्त्रणकारी कानुनहरू पारित गरे । 1800 को अन्त्यतिर र 1900 को सुरुतिर एसियाली विरुद्ध हिंसाहरू सामान्य थिए, तिनमा गोरा जातिका भीडहरूले धेरैको हत्या गरे र सम्पूर्ण एसियाली समुदायहरूलाई सहर बाहिर लखेटे ।
चिनियाँ विरोधी धारणा विकास भएको धेरै दशक पछि 1882 मा कंग्रेसले चिनियाँ निषेध ऐन पारित गर्यो, यो जातीयता वा वर्णको आधारमा बसाई सराई निषेध गर्ने पहिलो आप्रवासी कानुन थियो । यसले कुनै पनि चिनियाँ आप्रवासीलाई U.S. को नागरिकता पाउनबाट समेत रोक लगायो । यो कानुन बढ्दै गएका नियन्त्रणकारी एसियाली विरोधी आप्रवासी कानुनहरूको शृङ्खलाको सुरुवात मात्र थियो ।
U.S. मा बसाई सरेर आउने एसियालीहरूको पहिलो ठूलो वेभ 1800 को अन्त्यतिर भएको देखिन्छ, यस क्रममा आउने प्रायः व्यक्तिहरू देशको श्रमिकहरूको मागको आपूर्तिका लागि आएका देखिन्छन् । हजारौं चिनियाँ पुरुषहरू वेस्ट कोस्टमा रेलमार्ग बनाउने कार्यमा भर्ती गरिए र Gold Rush को समयमा खानीमा काम गर्ने कामदारको रूपमा काममा लगाइए । जापानी तथा कोरियाली कामदारहरू हवाईमा उखु खेतीमा काम गर्न भर्ती गरिए ।
पन्जाब तथा बंगाली क्षेत्रहरूबाट दक्षिण एसियाली मानिसहरू U.S. आए र मिल, फार्म, तथा रेलमार्गहरूमा काम गर्न थाले । धेरै व्यक्तिहरू क्यारिबियन ब्रिटिस कोलोनीहरूमा अगाडी नै बँधुवा मजदुरको रूपमा रहेका थिए । 1898 मा फिलिपिन्स समेत एक कोलोनी बनेपछि फिलिपिनीहरूलाई पहिला विद्यार्थीको रूपमा र त्यसपछि तुरुन्तै हवाईको मुख्य क्षेत्रमा कृषि कामदारको रूपमा भर्ती गरियो ।
उनीहरूको जीवन कस्तो थियो?
अधिकांश एसियाली अमेरिकीहरूको जीवन एकदमै कठिन थियो । उनीहरूले भेदभाव, हिंसा तथा गम्भीर आर्थिक कठिनाइहरू भोगेका थिए । धेरैजसोलाई उनीहरूका रोजगारदाताले अमेरिका ल्याएको कारण उनीहरूले पैसा कमाउन थाल्नु अघि लामो समयसम्म "ऋण" चुक्ता गर्न काम गरे । उनीहरूलाई गोरा कामदारहरूको तुलनामा कम ज्याला दिइयो, उनीहरूले बढी जोखिम युक्त काम गरे ।
एसियाली आप्रवासीहरूले कुल अमेरिकी आप्रवासी जनसङ्ख्याको कम प्रतिशत ओगटेको भए पनि उनीहरूले हिंसा र विभेद भोगे । पश्चिमी राज्यहरूले एसियालीहरू कहाँ बस्न पाउने र कोसँग विवाह गर्न पाउने जस्ता कुराहरू तोकेर नियन्त्रणकारी कानुनहरू पारित गरे । 1800 को अन्त्यतिर र 1900 को सुरुतिर एसियाली विरुद्ध हिंसाहरू सामान्य थिए, तिनमा गोरा जातिका भीडहरूले धेरैको हत्या गरे र सम्पूर्ण एसियाली समुदायहरूलाई सहर बाहिर लखेटे ।
चिनियाँ विरोधी धारणा विकास भएको धेरै दशक पछि 1882 मा कंग्रेसले चिनियाँ निषेध ऐन पारित गर्यो, यो जातीयता वा वर्णको आधारमा बसाई सराई निषेध गर्ने पहिलो आप्रवासी कानुन थियो । यसले कुनै पनि चिनियाँ आप्रवासीलाई U.S. को नागरिकता पाउनबाट समेत रोक लगायो । यो कानुन बढ्दै गएका नियन्त्रणकारी एसियाली विरोधी आप्रवासी कानुनहरूको शृङ्खलाको सुरुवात मात्र थियो ।
|
1907 मा U.S. ले जापानी आप्रवासीहरूलाई सीमित गर्ने जेन्टलम्यान समझदारीमा हस्ताक्षर गर्यो । 1917 मा मध्यपूर्व र दक्षिण पूर्व एसियाबाट हुने सम्पूर्ण बसाई सराई निषेध गर्नका लागि एसियाली निषेधित क्षेत्र ऐन पारित गरियो । अन्ततः 1924 को आप्रवासी ऐनले गैर-पश्चिमा युरोपियन आप्रवासीहरूको लागि कोटा तोक्यो र एसियाबाट हुने सबै बसाई सराईहरूलाई निषेध गर्यो ।
सुरुदेखि नै एसियाली अमेरिकीहरूले आफ्नो अधिकारको लागि लडेर आफू माथिको दुर्व्यवहार प्रति प्रतिक्रिया जनाए । उनीहरूका लडाइले महत्वपूर्ण अमेरिकी सिद्धान्तहरू स्थापित गर्न सहयोग गरे । उदाहरणको लागि, वङ्ग किम आर्क नाम गरेका एक 18 वर्षको चिनियाँ अमेरिकीले उनी आफू अमेरिकामा जन्मेको हुँदा हुँदै पनि उनलाई अमेरिकी सरकारले नागरिकको रूपमा स्वीकार नगरेको कुरालाई चुनौती दिए । उनको लडाइले अमेरिकामा जन्मेका सबै अमेरिकी नागरिक हुने नियम स्थापित गर्यो । |
|
1940 को दशकदेखि 1960को दशकसम्मः एक नयाँ पुस्ता
20 औं शताब्दीको सुरुमा एसियाली अमेरिकीहरूको एक नयाँ पुस्ता विकास भयो । दोस्रो विश्व युद्धको समयमा एसियाली अमेरिकीहरूले ठूलो सङ्ख्यामा युद्धमा सामेल भएर सेवा गरे, त्यस समय जापानीहरूलाई उनीहरूको जातीयता हेरेर इन्टर्नमेन्ट क्याम्पहरूमा बन्दी बनाइयो र उनीहरूलाई तिनको अमेरिका प्रतिको वफादारीमाथि प्रश्न गरियो ।
एसियाली अमेरिकीहरूले समानता र न्यायको लागि आफ्नो लडाई जारी राखे । फ्रेड कोरेमात्सुले अदालतमा जापानी इन्टर्नमेन्टलाई चुनौती दिए, र No-No Boys हरूले जापानी अमेरिकीहरूलाई क्याम्पमा बन्दी बनाएको विरोधमा सैन्य सेवामा भर्ती हुन अस्वीकार गरे । श्रमिक शोषणको विरुद्ध लड्न लारी इट्लियोङ्ग, फिलिप वेरा क्रुज र अन्य फिलिपिनी कामदारहरूले सेजर चावेज र मेक्सिकन कामदारहरूसँग मिलेर डिलानो ग्रेप हडताल आयोजना गरे र संयुक्त फार्म मजदुर युनियन सुरु गरे ।
दोस्रो विश्व युद्ध पछि एसियाली अमेरिकीहरूको जनसङ्ख्या पनि वृद्धि भयो । 1952 मा चिनियाँ निषेध हटाइयो, र कानुनलाई बदलेर गैर-गोरा आप्रवासीहरूलाई प्राकृतिक रूपमा अमेरिकी बनाउन अनुमति दिइयो, यसले एसियाली अमेरिकीहरूलाई नागरिक बन्ने बाटो खुला गर्यो । U.S. ले एक एक्स्चेन्ज कार्यक्रम पनि सुरु गर्यो जस अन्तर्गत सानो सङ्ख्यामा पेसागत ज्ञान भएका तथा दक्ष एसियाली कामदारहरू र निश्चित सङ्ख्यामा फिलिपिनी नर्सहरू भित्र्याउन थालियो ।
एसियाली अमेरिकीहरूले समानता र न्यायको लागि आफ्नो लडाई जारी राखे । फ्रेड कोरेमात्सुले अदालतमा जापानी इन्टर्नमेन्टलाई चुनौती दिए, र No-No Boys हरूले जापानी अमेरिकीहरूलाई क्याम्पमा बन्दी बनाएको विरोधमा सैन्य सेवामा भर्ती हुन अस्वीकार गरे । श्रमिक शोषणको विरुद्ध लड्न लारी इट्लियोङ्ग, फिलिप वेरा क्रुज र अन्य फिलिपिनी कामदारहरूले सेजर चावेज र मेक्सिकन कामदारहरूसँग मिलेर डिलानो ग्रेप हडताल आयोजना गरे र संयुक्त फार्म मजदुर युनियन सुरु गरे ।
दोस्रो विश्व युद्ध पछि एसियाली अमेरिकीहरूको जनसङ्ख्या पनि वृद्धि भयो । 1952 मा चिनियाँ निषेध हटाइयो, र कानुनलाई बदलेर गैर-गोरा आप्रवासीहरूलाई प्राकृतिक रूपमा अमेरिकी बनाउन अनुमति दिइयो, यसले एसियाली अमेरिकीहरूलाई नागरिक बन्ने बाटो खुला गर्यो । U.S. ले एक एक्स्चेन्ज कार्यक्रम पनि सुरु गर्यो जस अन्तर्गत सानो सङ्ख्यामा पेसागत ज्ञान भएका तथा दक्ष एसियाली कामदारहरू र निश्चित सङ्ख्यामा फिलिपिनी नर्सहरू भित्र्याउन थालियो ।
1950 को दशकदेखि 1970 को दशकसम्म: एसियाली अमेरिकी बन्ने क्रम
1960 को दशकमा एसियाली अमेरिकीहरू अन्य समुदायहरूसँगै न्यायको लागि सङ्घर्षमा सक्रिय रूपमा सहभागी भए । उनीहरू सिभिल राइट्स आन्दोलन, महिला मुक्ति आन्दोलन र भियतनाम युद्ध विरुद्धका प्रदर्शनहरूमा सहभागी भए । उदाहरणको लागि ग्रेस ली बग्स र युरी कोचियामाले सिभिल राइट्स आन्दोलनको समय सक्रिय रूपमा अश्वेत नेतृत्वसँग मिलेर काम गरे । 1956 मा कंग्रेसमा निर्वाचित प्रथम एसियाली महिला प्याट्सी मिंकले महिला समानता र बाल अधिकारको वकालत गरिन् ।
सिभिल राइट्स अभियन्ताहरूले समेत बसाई सराईमा सुधारको माग गरे, उनीहरूले आप्रवासी कानुनको जडमा रङ्गभेद रहेको कुरा औँल्याए । उनीहरूको वकालतले गर्दा 1965 मा बसाई सराई तथा नागरिकता ऐन आयो । यस ऐनले विगतका रङ्गभेदी वर्गमा आधारित विभेदका युगहरूको अन्त्य गर्यो र रोजगारी, पारिवारिक मिलन र शरणार्थी दाबीको नयाँ व्यवस्थाको सुरुवात गर्यो । यस ऐनले एसिया, ल्याटिन अमेरिका, र अफ्रिकाबाट हुने बसाई सराईमा उल्लेख्य वृद्धि गर्यो ।
सिभिल राइट्स अभियन्ताहरूले समेत बसाई सराईमा सुधारको माग गरे, उनीहरूले आप्रवासी कानुनको जडमा रङ्गभेद रहेको कुरा औँल्याए । उनीहरूको वकालतले गर्दा 1965 मा बसाई सराई तथा नागरिकता ऐन आयो । यस ऐनले विगतका रङ्गभेदी वर्गमा आधारित विभेदका युगहरूको अन्त्य गर्यो र रोजगारी, पारिवारिक मिलन र शरणार्थी दाबीको नयाँ व्यवस्थाको सुरुवात गर्यो । यस ऐनले एसिया, ल्याटिन अमेरिका, र अफ्रिकाबाट हुने बसाई सराईमा उल्लेख्य वृद्धि गर्यो ।
|
एसियाली अमेरिकी पहिचान, र येल्लो पावर आन्दोलन सङ्घर्ष मार्फत स्थापित भएको हो र यो सिभिल राइट्स, ब्ल्याक पावर आन्दोलन, र युद्ध विरुद्धका प्रदर्शन जस्ता अन्य सामाजिक आन्दोलनहरूबाट अभिप्रेरित छ । युजी इचिओका र एम्मा गीले 1968 मा बर्कलीमा एसियाली अमेरिकी राजनीतिक गठबन्धन स्थापना गरे र न्यूयोर्कदेखि हवाईसम्म नै त्यस्ता सङ्गठनहरू खोल्ने प्रेरणा दिए । एसियाली, एसियाली अमेरिकी, शिकानो, र आदिवासी अमेरिकी विद्यार्थीहरू संयुक्त रूपमा गैर-गोरा इतिहास र अनुभवहरूमा केन्द्रित शैक्षिक कार्यक्रमहरूको माग गर्न तेस्रो विश्व मुक्ति फ्रन्टमा सामेल भए ।
|
|
1970 को दशकदेखि हालसम्मः विकास भइरहेका समुदायहरू
1975 देखि 2010 सम्म 1.2 मिलियन भियतनामी, लाओ, मङ्ग, तथा कम्बोडियाली मानिसहरू अमेरिका आए, तिनिहरूमध्ये धेरै शरणार्थीहरू थिए । 1970 को दशकको अन्त्यमा शरणार्थीहरूलाई अमेरिका प्रवेश गराउने प्रारम्भिक प्रयासहरूको कारण आप्रवासीहरूको बहिष्कारको अवस्था सिर्जना भयो, जसमा हिंसादेखि लिएर आप्रवासीहरूलाई नयाँ घरमा छिर्न नदिनेसम्मका कार्यहरू भए । उक्त पब्लिक बहसले 1980 को शरणार्थी ऐन पारित गर्न सहयोग गर्यो, यसले शरणार्थीहरूमाथि थुप्रै कुराहरूमा कडाइ गर्यो र भौगोलिक रूपमा पुनर्स्थापनालाई नियन्त्रित गर्यो । जे जसो भएतापनि बलिया दक्षिण पूर्वी समुदायहरू स्थापित भए, यसको उदाहरणको रूपमा मिनेसोटाको मङ्ग समुदायलाई लिन सकिन्छ ।
1980 को दशकमा 7.34 मिलियन शरणार्थीहरू अमेरिका आए, तीमध्ये 80% भन्दा माथि एसिया र ल्याटिन अमेरिकाबाट आएका थिए । 1965 को ऐनले शिक्षित पेसागत व्यक्तिहरू भित्र्याउन जोड दिएको थियो, र एसियाबाट आउने धेरै आप्रवासीहरू उच्च रूपमा विकास भइरहेको प्रविधि र चिकित्सा उद्योगहरूका मागको आपूर्ति गर्न कामदारको रूपमा आएका थिए ।
हाल एसियाली अमेरिकीहरू मतदान गर्ने जनसङ्ख्याको रूपमा तीव्र रूपमा वृद्धि भइरहेका छन् र बढ्दो राजनैतिक शक्ति तथा सार्वजनिक उपस्थिति कायम गरेका छन् । इतिहासले भन्छ, समानता र न्यायको लडाइमा एसियाली अमेरिकीहरू कहिले चुप लागेर बसेनन् । एसियाली अमेरिकीहरूका नयाँ पुस्ताहरू पनि निरन्तर आफ्नो ठूलो प्रतिनिधित्व र सामाजिक विषयहरूमा उच्च सहभागिताको माग र रङ्गभेद विरुद्ध लड्न ऐक्यवद्धताको आह्वान गरिरहेका छन् ।
1980 को दशकमा 7.34 मिलियन शरणार्थीहरू अमेरिका आए, तीमध्ये 80% भन्दा माथि एसिया र ल्याटिन अमेरिकाबाट आएका थिए । 1965 को ऐनले शिक्षित पेसागत व्यक्तिहरू भित्र्याउन जोड दिएको थियो, र एसियाबाट आउने धेरै आप्रवासीहरू उच्च रूपमा विकास भइरहेको प्रविधि र चिकित्सा उद्योगहरूका मागको आपूर्ति गर्न कामदारको रूपमा आएका थिए ।
हाल एसियाली अमेरिकीहरू मतदान गर्ने जनसङ्ख्याको रूपमा तीव्र रूपमा वृद्धि भइरहेका छन् र बढ्दो राजनैतिक शक्ति तथा सार्वजनिक उपस्थिति कायम गरेका छन् । इतिहासले भन्छ, समानता र न्यायको लडाइमा एसियाली अमेरिकीहरू कहिले चुप लागेर बसेनन् । एसियाली अमेरिकीहरूका नयाँ पुस्ताहरू पनि निरन्तर आफ्नो ठूलो प्रतिनिधित्व र सामाजिक विषयहरूमा उच्च सहभागिताको माग र रङ्गभेद विरुद्ध लड्न ऐक्यवद्धताको आह्वान गरिरहेका छन् ।
ईर्ष्याः कुनैपनि व्यक्ति वा व्यक्तिहरूको समूह प्रति विशेष गरेर सामान्यीकृत गलत धारणा वा छविको आधारमा राखिने नकारात्मक विचार वा सोच ।
विभेदः जब ईर्ष्या व्यवहारमा बदलिन्छ । वर्ण, लिङ्ग, सामाजिक वर्ग, यौनिक झुकाव, क्षमता, धर्म र अन्य दर्जाहरूको आधारमा गरिने असमान व्यवहार ।
रङ्गभेदः रङ्गभेदी ईर्ष्या तथा शक्तिको योग । रङ्गभेद व्यक्ति तथा संस्थागत विचार र व्यवहारको जटिल प्रणाली हो, जुन मान्छेको गोरोपना अरूभन्दा अब्बल हो भन्ने मान्यतामा आधारित हुन्छ । यसको कारण गैर-गोरो वर्णका मानिसहरूमाथि दमन हुन्छ र यसले शक्ति सम्पन्न गोरा समुदायलाई फाइदा पुर्याउँछ ।
सूक्ष्म-आक्रामकताः रङ्गभेदका व्यक्तिगत अनुभवहरू, जस्तै, बच्चाले विद्यालयमा सामना गर्न सक्ने सम्भावित कुराहरू । सूक्ष्म-आक्रामकताहरू शाब्दिक वा अशाब्दिक रूपमा छड्के हान्ने वा अपमान गर्ने कार्यहरू हुन्, ती चाहेर वा नचाहेर जसरी पनि हुन सक्छन् । तिनिहरूले वर्ण लगायतका अन्य दर्जाहरूको आधारमा व्यक्तिहरूलाई लक्षित गरेर नकारात्मक सन्देश दिन्छन् ।
छविः मानिसका कुनैपनि समूहको बारेमा आम व्यक्तिहरूले सामान्यीकृत वा बढाई चढाई गरेर राख्ने मान्यता ।
विभेदः जब ईर्ष्या व्यवहारमा बदलिन्छ । वर्ण, लिङ्ग, सामाजिक वर्ग, यौनिक झुकाव, क्षमता, धर्म र अन्य दर्जाहरूको आधारमा गरिने असमान व्यवहार ।
रङ्गभेदः रङ्गभेदी ईर्ष्या तथा शक्तिको योग । रङ्गभेद व्यक्ति तथा संस्थागत विचार र व्यवहारको जटिल प्रणाली हो, जुन मान्छेको गोरोपना अरूभन्दा अब्बल हो भन्ने मान्यतामा आधारित हुन्छ । यसको कारण गैर-गोरो वर्णका मानिसहरूमाथि दमन हुन्छ र यसले शक्ति सम्पन्न गोरा समुदायलाई फाइदा पुर्याउँछ ।
सूक्ष्म-आक्रामकताः रङ्गभेदका व्यक्तिगत अनुभवहरू, जस्तै, बच्चाले विद्यालयमा सामना गर्न सक्ने सम्भावित कुराहरू । सूक्ष्म-आक्रामकताहरू शाब्दिक वा अशाब्दिक रूपमा छड्के हान्ने वा अपमान गर्ने कार्यहरू हुन्, ती चाहेर वा नचाहेर जसरी पनि हुन सक्छन् । तिनिहरूले वर्ण लगायतका अन्य दर्जाहरूको आधारमा व्यक्तिहरूलाई लक्षित गरेर नकारात्मक सन्देश दिन्छन् ।
छविः मानिसका कुनैपनि समूहको बारेमा आम व्यक्तिहरूले सामान्यीकृत वा बढाई चढाई गरेर राख्ने मान्यता ।
स्टेरियोटाइपहरू एसियाली अमेरिकीहरूमा लक्षित
सदाबहार विदेशी
"सदाबहार विदेशी" छवि सबै एसियाली मानिसहरू अमेरिका बाहिरबाट आएका हुनुपर्छ वा विदेशी नै हुनुपर्छ भन्ने मान्यता हो । उदाहरणहरू एउटा एसियाली अमेरिकीलाई सोधिन्छ, "तपाईं वास्तवमा कहाँबाट आउनु भएको हो," र जब उसले आफू अमेरिकी भएको जवाफ दिन्छ, उक्त एसियाली अमेरिकीलाई भनिन्छ, "तपाईं जहाँबाट आउनु भएको हो, त्यहीँ फर्कनुहोस्," वा ऊ चीनबाट आएकै कारणले उसमा COVID-19 भएको मानिन्छ ।
यस छविले जनाए अनुसार एसियालीहरूलाई कहिले पनि अमेरिकी पहिचानको हिस्सा मानिन्न, यसलाई प्रायः पश्चिम युरोपमा जन्मेको भनेर परिभाषित गरिन्छ । यसले हिंसालाई बढवा दिएको देखिन्छ, किनभने जब तपाईंलाई गैर-अमेरिकी भनेर हेरिन्छ तपाईंलाई खतरनाक, वफादारी नभएको, र अनैतिक भनेर समेत हेर्न सकिने सम्भावना रहन्छ । यसका उदाहरण स्वरूप दोस्रो विश्व युद्धको समयमा जासुसी गरेको हुन सक्ने डरले सबै जापानीहरूलाई बन्दी बनाउने कार्य, 9-11 को आतंकवादी आक्रमणपछि दक्षिण एसियाली, मुस्लिम, वा खैरो छाला भएका चिनिनेहरूमाथि घृणा सम्बन्धित अपराधहरू वा मुस्लिम प्रति त्रास फैलाउने कार्य, र हालसालै COVID-19 महामारीको समयमा एसियालीहरूमाथि प्रयोग भएका घृणाका रणनीति तथा सन्की आक्रमणहरूलाई लिन सकिन्छ ।
नमूना अल्पसङ्ख्यक मिथक
यो मिथक सबै एसियालीहरू सफल, शान्त र आज्ञाकारी हुन्छन् भन्ने विश्वासमा आधारित छ । बाहिरबाट हेर्दा यो छवि "सकारात्मक" लाग्न सक्छ । तर यो मिथक गलत जगमा आधारित छ र यसले नकारात्मक परिणाम दिएको छ ।
सर्वप्रथम एसियालीहरू "सोझा" र "शान्त" हुन्छन् भन्ने धारणा 1800 तिर नै सुरु भएको देखिन्छ । एसियाली पुरुषहरूलाई कम "पुरुषत्व" भएको र बढी महिला जस्तो भएको भनेर हेर्न र बुझ्न थालिएको देखिन्छ । एसियाली आप्रवासीहरूलाई चुप रहन बाध्य पारिएको देखिन्छः उनीहरूलाई भोट दिने अधिकारबाट वञ्चित गरिएको, चरम विभेद गरिएको, र आप्रवासीको हैसियत भएको कारण उनीहरूको अस्तित्व प्रायः रोजगारदाता मालिकमा निर्भर रहेको देखिन्छ ।
"सदाबहार विदेशी" छवि सबै एसियाली मानिसहरू अमेरिका बाहिरबाट आएका हुनुपर्छ वा विदेशी नै हुनुपर्छ भन्ने मान्यता हो । उदाहरणहरू एउटा एसियाली अमेरिकीलाई सोधिन्छ, "तपाईं वास्तवमा कहाँबाट आउनु भएको हो," र जब उसले आफू अमेरिकी भएको जवाफ दिन्छ, उक्त एसियाली अमेरिकीलाई भनिन्छ, "तपाईं जहाँबाट आउनु भएको हो, त्यहीँ फर्कनुहोस्," वा ऊ चीनबाट आएकै कारणले उसमा COVID-19 भएको मानिन्छ ।
यस छविले जनाए अनुसार एसियालीहरूलाई कहिले पनि अमेरिकी पहिचानको हिस्सा मानिन्न, यसलाई प्रायः पश्चिम युरोपमा जन्मेको भनेर परिभाषित गरिन्छ । यसले हिंसालाई बढवा दिएको देखिन्छ, किनभने जब तपाईंलाई गैर-अमेरिकी भनेर हेरिन्छ तपाईंलाई खतरनाक, वफादारी नभएको, र अनैतिक भनेर समेत हेर्न सकिने सम्भावना रहन्छ । यसका उदाहरण स्वरूप दोस्रो विश्व युद्धको समयमा जासुसी गरेको हुन सक्ने डरले सबै जापानीहरूलाई बन्दी बनाउने कार्य, 9-11 को आतंकवादी आक्रमणपछि दक्षिण एसियाली, मुस्लिम, वा खैरो छाला भएका चिनिनेहरूमाथि घृणा सम्बन्धित अपराधहरू वा मुस्लिम प्रति त्रास फैलाउने कार्य, र हालसालै COVID-19 महामारीको समयमा एसियालीहरूमाथि प्रयोग भएका घृणाका रणनीति तथा सन्की आक्रमणहरूलाई लिन सकिन्छ ।
नमूना अल्पसङ्ख्यक मिथक
यो मिथक सबै एसियालीहरू सफल, शान्त र आज्ञाकारी हुन्छन् भन्ने विश्वासमा आधारित छ । बाहिरबाट हेर्दा यो छवि "सकारात्मक" लाग्न सक्छ । तर यो मिथक गलत जगमा आधारित छ र यसले नकारात्मक परिणाम दिएको छ ।
सर्वप्रथम एसियालीहरू "सोझा" र "शान्त" हुन्छन् भन्ने धारणा 1800 तिर नै सुरु भएको देखिन्छ । एसियाली पुरुषहरूलाई कम "पुरुषत्व" भएको र बढी महिला जस्तो भएको भनेर हेर्न र बुझ्न थालिएको देखिन्छ । एसियाली आप्रवासीहरूलाई चुप रहन बाध्य पारिएको देखिन्छः उनीहरूलाई भोट दिने अधिकारबाट वञ्चित गरिएको, चरम विभेद गरिएको, र आप्रवासीको हैसियत भएको कारण उनीहरूको अस्तित्व प्रायः रोजगारदाता मालिकमा निर्भर रहेको देखिन्छ ।
|
1950 र 1960 को दशकमा नयाँ आप्रवासी कानुन आएपछि मात्र एसियाली अमेरिकीहरूको हैसियतमा सुधार आएको देखिन्छ, ती कानुनहरूले एसियाली आप्रवासीहरूका प्राविधिक तथा चिकित्सकीय आवश्यकता पुरा गर्नुपर्ने कुरालाई स्वीकार गरेका छन् । सिभिल राइट्स आन्दोलनका प्रदर्शन र सङ्घर्षहरूलाई आलोचना गर्ने तरिकाको रूपमा एसियालीहरूलाई आर्थिक हिसाबले सफल र शान्त भनेर व्याख्या गरिएको पाइन्छ । यो नमूना अल्पसङ्ख्यक मिथक अन्य गैर-गोरा व्यक्तिहरूमाथि समेत प्रयोग गरिने हतियारको रूपमा प्रचलनमा आयो, यसलाई गैर-गोरा व्यक्तिहरूमाथि गरिने आर्थिक लगानी र सेवाहरू अस्वीकार गर्न तथा तिनमाथि बढी प्रहरी निगरानी राख्न प्रयोग भइरहेको पाइन्छ ।
|
यो नमूना अल्पसङ्ख्यक मिथकले एसियाली अमेरिकीहरूलाई समेत गम्भीर असर पारेको छ । यसले एसियाली अमेरिकीहरूका आवश्यकताहरूलाई अदृश्य पारिदिन्छ र एसियाली अमेरिकी समुदायको विविधतालाई मेटाउने काम गर्छ । यी नमूना अल्पसङ्ख्यकलाई पूर्ण रूपमा उच्च-मध्यम वर्गीय र "सहयोगको आवश्यकता नपर्ने" हिसाबले हेरिन्छ, जसले गर्दा एसियाली अमेरिकी समुदायहरूका लागि समानुपातिक रूपमा स्रोत र साधनहरू छुट्याउने कार्य गरिन्न । एसियाली बच्चाहरू हेपाइमा परेको देखिएमा तिनका शिक्षकहरूले त्यसमा रङ्गभेद देख्दैनन् र त्यस्ता कुराहरूलाई सामान्य रूपमा लिन्छन् । यो मिथकले एसियाली अमेरिकीहरूलाई नेतृत्वदायी पदहरू प्राप्त गर्नबाट वञ्चित गर्छ, किनभने उनीहरू शान्त र आज्ञाकारी भएको भनेर प्रायः तिनको उपेक्षा गरिन्छ ।
तपाईं र तपाईंको बच्चाले घरमा किताबहरू मार्फत, उमेर अनुकूल सामग्रीहरू मार्फत र मान्छेहरूले बेला बेलामा अरूको बारेमा धारणा व्यक्त गर्न प्रयोग गरेका कुराहरूमा प्रष्ट देखिने गुणहरूको बारेमा गरिने छलफलहरू मार्फत वर्णको बारेमा कुरा गर्न थालिसकेको भए राम्रो हुन्छ । त्यसका अतिरिक्त तपाईंले आफ्ना बच्चालाई भाषा सिकाउने, आफ्ना मातृभूमिका कथाहरू भन्ने, परम्परागत संस्कार, खानाहरू र आफ्नो जातीय पुर्ख्यौलीका अन्य पक्षहरू सिकाउने र आफ्नो सांस्कृतिक पृष्ठभूमिको बारेमा बताउने गर्नुहुन्छ ।
तपाईंले आफ्नो सांस्कृतिक तथा नश्लीय पृष्ठभूमि बताउने गर्नुभएको छ भने पनि जब तपाईंको बच्चा रङ्गभेदी घटनामा पर्छ वा उसले रङ्गभेदी अन्तरक्रियामा सामना गर्नुपर्ने हुन्छ, तपाईंको पहिलो प्रतिक्रिया रिस वा दुख महसुस गर्ने किसिमकै हुनसक्छ । यस्ता घटनाहरू बुबा आमा र बच्चा दुवैका लागि डरलाग्दा हुन्छन्, तपाईं के भएको हो भन्ने बुझ्न असमर्थ बन्न सक्नुहुन्छ, र बच्चालाई यस्ता अवस्थाको सामना गर्न कसरी सहयोग गर्ने भन्ने कुरामा हारेको महसुस गर्न सक्नुहुन्छ ।
यो निर्देशिकाले तपाईं र तपाईंको बच्चालाई यो डरलाग्दो अवस्थालाई धैर्य, आत्म-सुरक्षा र समझका साथ बुझ्न र सामना गर्ने कार्यमा सहयोग गर्न सजिला उपायहरू प्रस्तुत गर्ने लक्ष्य राखेको छ । तपाईंले त्यस्ता घटनाहरूको सामना गर्दा निम्न अनुसारका चारवटा चरणहरूबाट प्रतिक्रिया जनाउन सक्नु हुने छ ।
तपाईंले आफ्नो सांस्कृतिक तथा नश्लीय पृष्ठभूमि बताउने गर्नुभएको छ भने पनि जब तपाईंको बच्चा रङ्गभेदी घटनामा पर्छ वा उसले रङ्गभेदी अन्तरक्रियामा सामना गर्नुपर्ने हुन्छ, तपाईंको पहिलो प्रतिक्रिया रिस वा दुख महसुस गर्ने किसिमकै हुनसक्छ । यस्ता घटनाहरू बुबा आमा र बच्चा दुवैका लागि डरलाग्दा हुन्छन्, तपाईं के भएको हो भन्ने बुझ्न असमर्थ बन्न सक्नुहुन्छ, र बच्चालाई यस्ता अवस्थाको सामना गर्न कसरी सहयोग गर्ने भन्ने कुरामा हारेको महसुस गर्न सक्नुहुन्छ ।
यो निर्देशिकाले तपाईं र तपाईंको बच्चालाई यो डरलाग्दो अवस्थालाई धैर्य, आत्म-सुरक्षा र समझका साथ बुझ्न र सामना गर्ने कार्यमा सहयोग गर्न सजिला उपायहरू प्रस्तुत गर्ने लक्ष्य राखेको छ । तपाईंले त्यस्ता घटनाहरूको सामना गर्दा निम्न अनुसारका चारवटा चरणहरूबाट प्रतिक्रिया जनाउन सक्नु हुने छ ।
|
चरण 1: भावनात्मक तथा शारीरिक नियमन
बच्चाले रङ्गभेदी घटना भोगिसकेपछि उसले म सुरक्षित छु भन्ने आश्वासन पाउनु सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरा हुन्छ । उक्त घटनाको कारण तपाईंको बच्चा दुखी भएको छ भने उसलाई आफ्ना भावनाहरू नियन्त्रणमा राख्न पर्याप्त समय दिनुहोस् । भावनात्मक अभिव्यक्तिका विभिन्न रूपहरूलाई प्रोत्साहित गर्नु, जस्तै, जर्नल लेखन, चित्र बनाउने कार्य, पेन्टिंग, नाच्ने कार्य, म्युजिक सुन्ने कार्य आदि लाभदायक हुन सक्छन् । कहिलेकहीँ यस्ता विषय प्रत्यक्ष छलफल गर्ने कार्य एकदमै आक्रोश जगाउन किसिमको हुनसक्छ, तसर्थ यस्ता छलफल पहेलीहरू समाधान गर्ने क्रममा वा हिँडेको समयमा गर्ने हो भने केही भावनात्मक तीव्रताको नियन्त्रण गर्न सकिन्छ । |
|
चरण 2: छानबिन
तपाईंको बच्चासँग जासुसको भूमिका गर्नुहोस् । के भएको हो र त्यसले बच्चालाई कस्तो महसुस गरायो भन्ने कुरा बुझ्नुहोस् । परिस्थितिहरूप्रति चाख देखाउनुहोस् । उनीहरूप्रति किन कसैले रङ्गभेदी व्यवहार गर्यो भन्ने कारणहरूका विकल्पहरू बारे सोच्नुहोस् । आफ्नो बच्चा खराब हालतमा रहेको वा उसले झगडा नै गरेको भएतापनि लज्जाको अवस्थामा वा घटना वा व्यक्तिको बारेमा निर्णयमा नपुग्नुहोस्, यो समय खुला रूपमा मनन गर्ने र उत्सुकता देखाउने समय हो । तपाईं र तपाईंको बच्चा दुवै भावनात्मक रूपमा शान्त नभएसम्म यो चरणमा प्रवेश नगर्नुहोस् । तपाईंको बच्चा दुखी हुन, रिसाउन, वा अरू कुराको चासो नराखी बस्न छोडेको भए तपाईंले आफ्नो बच्चा शान्त भएको थाहा पाउन सक्नुहुन्छ । उनीहरूलाई आफ्नो भावनाको नियमन गर्न पर्याप्त समय दिनुहोस् । |
|
चरण 3: समस्याको समाधान
अब भविष्य तिर ध्यान दिनुहोस् । तपाईं र/वा तपाईंको बच्चाले उठाउनु पर्ने आगामी कदमहरू के हुन्? अर्को पटक रङ्गभेदी घटना भयो भने तपाईंको बच्चाले कसरी आफूलाई फरक ढङ्गले प्रस्तुत गर्न चाहन्छ? बच्चालाई हरेक कुराको बारेमा अगाडी सोच्न र चिन्तन गर्न दिनुहोस् । यो चरणले तपाईंको बच्चालाई आफ्नो आफू प्रतिको आत्मविश्वास फिर्ता पाउन सहयोग गर्छ र उसले भविष्यमा के गर्न सकिन्छ भन्ने बारेमा आफैँ धारणाहरू बनाउन सक्छ । बच्चालाई रोकटोक नगर्नुहोस्, उसका सकारात्मक र नकारात्मक दुवै किसिमका विचारहरूलाई स्वागत गर्नुहोस् । तपाईंले विभिन्न विकल्पहरूको सूची बनाएपछि हरेक विकल्पमा जानुहोस् र बच्चालाई उक्त विकल्पका फाइदा तथा बेफाइदाहरूको बारेमा सोच्न लगाउनुहोस् । यसरी विकल्पहरू सीमित गर्दै लाने प्रक्रियाले बच्चालाई निर्णय लिने कार्यमा व्यस्त राख्छ र उनीहरूलाई आफ्ना प्रतिक्रियाबाट प्राप्त विकल्पहरू बुझ्न र तिनको मूल्याङ्कन गर्न प्रोत्साहित गर्छ । यस प्रक्रियाको क्रममा जुन कारबाही अघि बढाउँदा तपाईंको बच्चाको सुरक्षा, आत्म सम्मान र स्वतन्त्रता कायम रहन्छ, त्यो विकल्प नै महत्वपूर्ण हुन्छ । |
|
चरण 4: अभ्यास
अभ्यास गरौँ । रङ्गभेदी घटनाको समयमा तपाईंको बच्चा तनावमा हुन्छ । उनीहरूको दिमाग खाली हुनसक्छ, शरीर झगडाको अवस्थामा, वा उडेको वा जमेको अवस्थामा जान सक्छ । यदि तपाईंले बच्चासँग सुरक्षित स्थानमा अग्रिम रूपमा अभ्यास गर्नुभयो भने उनीहरूलाई योजना गरिएको कारबाही सम्झन र कार्यान्वयन गर्न धेरै सहज हुन्छ । छनोट गरिएको विकल्पलाई कार्यान्वयन गर्ने भूमिका गर्नुहोस् र यसको बारेमा बच्चाले कस्तो महसुस गर्छ हेर्नुहोस् । यदि उसले सहज महसुस गरेन भने छनोट गरिएका अन्य विकल्पहरूमा प्रयास गर्नुहोस् । |
काल्पनिक परिदृश्य #1: स्कूलमा
तपाईंकी छोरी, निम्न माध्यामिक तहकी विद्यार्थी, कसैले "टेढो आँखा भएकी" भनेर खिस्याएको गुनासो सहित दुखी भएर घर आइन् । उनले आफ्ना शिक्षकलाई यो कुरा भनिन् तर शिक्षकले त्यो केटाले त्यही आशय राखेर त्यसो भनेको नभएर "जिस्काएर मात्र" भनेको होला भने । तपाईंलाई आफ्नी छोरीले उक्त प्रतिक्रिया रङ्गभेदी भएको थाहा पाएकी छिन् वा छैनन् भन्ने थाहा छैन, तर उनी त्यसको कारण दुखी भएकी छिन् ।
चरण 1: भावनात्मक तथा शारीरिक नियमन
आफ्नो बच्चालाई उनी सुरक्षित रहेको कुरामा आश्वस्त पार्नुहोस् र उनले महसुस गरिरहेको पीडा प्रति सकारात्मक बन्नुहोस् । कसैले उनलाई खराब नामले बोलाएको छ, कसैले तपाईं माथि आक्रमण गर्दा दुखी हुनु सामान्य कुरा हो । तपाईं उनका समस्या प्रति खुला हुनुहुन्छ र के भएको हो भन्ने कुरामा छलफल गर्न उत्सुक हुनुहुन्छ भन्ने कुरा उनलाई थाहा दिनुहोस् । सम्भव भएमा आफ्ना भावनाले छलफललाई प्रभाव पार्न नदिनुहोस्; तपाईं उनले देखेको भन्दा दुखी भएतापनि आफ्नो बच्चालाई छलफल अघि बढाउन दिनुहोस् । यदि उनी दुखी भइ रहन्छिन् भने उनका भावना शान्त हुने क्रियाकलाप, जस्तै, जर्नल लेखन, चित्र बनाउने कार्य, वा म्युजिक सुनाउने कार्य गर्नुहोस् ।
आफ्नो बच्चालाई उनी सुरक्षित रहेको कुरामा आश्वस्त पार्नुहोस् र उनले महसुस गरिरहेको पीडा प्रति सकारात्मक बन्नुहोस् । कसैले उनलाई खराब नामले बोलाएको छ, कसैले तपाईं माथि आक्रमण गर्दा दुखी हुनु सामान्य कुरा हो । तपाईं उनका समस्या प्रति खुला हुनुहुन्छ र के भएको हो भन्ने कुरामा छलफल गर्न उत्सुक हुनुहुन्छ भन्ने कुरा उनलाई थाहा दिनुहोस् । सम्भव भएमा आफ्ना भावनाले छलफललाई प्रभाव पार्न नदिनुहोस्; तपाईं उनले देखेको भन्दा दुखी भएतापनि आफ्नो बच्चालाई छलफल अघि बढाउन दिनुहोस् । यदि उनी दुखी भइ रहन्छिन् भने उनका भावना शान्त हुने क्रियाकलाप, जस्तै, जर्नल लेखन, चित्र बनाउने कार्य, वा म्युजिक सुनाउने कार्य गर्नुहोस् ।
चरण 2: छानबिन
यस चरणमा तपाईं के भएको हो भन्ने छलफल गर्न र थप विवरणहरू थाहा पाउन चाहनु हुने छ ।
यस चरणमा तपाईं के भएको हो भन्ने छलफल गर्न र थप विवरणहरू थाहा पाउन चाहनु हुने छ ।
|
नमुना लेखनः
"मैले तिमीलाई तिम्रो कक्षामा सँगै पढ्ने साथीले भनेको कुराले धेरै दुखी बनाएको देखेको छु । उनलाई त्यसो भन्न केले प्रेरित गर्यो भन्ने थाहा छैन तर हामीलाई त्यो नराम्रो कुरा हो भन्ने थाहा छ । म तिम्रो उमेरमा हुँदा मलाई पनि त्यस्तै व्यवहार भएको थियो र मलाई धेरै दुख लागेको थियो भन्ने मलाई याद छ । [आफ्नो उमेर सुहाउँदो रङ्गभेदी दुर्व्यवहार सम्बन्धित कथा सुनाउनुहोस् ।]" "मान्छेहरूले अरूबाट कहिलेकहीँ नराम्रा कुराहरू सुन्छन् र त्यसलाई दोहोर्याउँछन्, तर कोहीपनि त्यस्तो सोच लिएर जन्मेको हुँदैन । हाम्रा पुर्खाहरू र एसियाली अमेरिकीहरूलाई इतिहासदेखि नै सबै मान्छेहरूले समान व्यवहार गरेका छैनन् । धेरैजसो समय मान्छेहरू आफूले नभोगेका कुराहरू वा मान्छेहरूसँग तर्सन्छन् । तिम्रो जीवनभरिमा धेरै मान्छेहरूले तिमीलाई धेरै किसिमका कुराहरू भन्नेछन्, त्यसैले त्यस्ता कुराहरूबाट तिमीले कुन सन्देश मनमा लिने भन्ने कुराको निर्णय लिनुपर्ने हुन्छ । कसैले तिम्रो बारेमा केही भन्दैमा त्यो सत्य नै हुन्छ भन्ने केही छैन, त्यसैले हामीले त्यस्ता कुराबाट प्राप्त गर्ने सन्देशहरूलाई प्रश्न गर्नुपर्छ ।" |
चरण 3: समस्याको समाधान
अब तपाईंसँग के भएको हो भन्ने कुराको प्रष्ट जानकारी छ, तपाईंको बच्चालाई यसपछि कस्तो कदम चाल्ने भन्ने विषयमा चिन्तन गर्न लगाउनुहोस् वा उनले त्यो समय के गर्न सक्थिन् भन्ने बारेमा सोच्न लगाउनुहोस् । आफ्नो बच्चालाई सबै प्रकारका, राम्रा, नराम्रा प्रतिक्रियाहरू सोच्न दिनुहोस्, त्यस्ता सोचहरूले क्षति पुर्याउने देखिएको भएपनि तिनमा कुनै हस्तक्षेप नगर्नुहोस् ।
राम्रा र नराम्रा सम्भावित प्रतिक्रियाहरू, चिन्तन गरिरहेको बच्चाको लागि सबै विचारहरू मान्य छन्ः
तपाईंले सम्भावित प्रतिक्रियाहरूको सूची बनाइसकेपछि बच्चालाई हरेक विकल्पहरूको बारेमा सोच्न लगाउनुहोस्, र उक्त कारबाही सही हो वा होइन, निर्णय लिन लगाउनुहोस्, त्यसले बच्चाको सुरक्षा, आत्मसम्मान र स्वन्त्रतालाई सुनिश्चित गर्छ वा गर्दैन भन्ने कुरामा ध्यान पुर्याउनुहोस् । चरण 4 मा बच्चालाई कुन विकल्प(हरू)मा अभ्यास गर्ने भन्ने कुराको निर्णय लिन सहयोग गर्नुहोस् ।
अब तपाईंसँग के भएको हो भन्ने कुराको प्रष्ट जानकारी छ, तपाईंको बच्चालाई यसपछि कस्तो कदम चाल्ने भन्ने विषयमा चिन्तन गर्न लगाउनुहोस् वा उनले त्यो समय के गर्न सक्थिन् भन्ने बारेमा सोच्न लगाउनुहोस् । आफ्नो बच्चालाई सबै प्रकारका, राम्रा, नराम्रा प्रतिक्रियाहरू सोच्न दिनुहोस्, त्यस्ता सोचहरूले क्षति पुर्याउने देखिएको भएपनि तिनमा कुनै हस्तक्षेप नगर्नुहोस् ।
राम्रा र नराम्रा सम्भावित प्रतिक्रियाहरू, चिन्तन गरिरहेको बच्चाको लागि सबै विचारहरू मान्य छन्ः
- उक्त कथनलाई रङ्गभेदी कथनको रूपमा बुझेर उक्त व्यक्तिलाई त्यसो नभन्न अनुरोध गर्ने ।
- उक्त अवस्थालाई त्यतिकै छोडेर शिक्षकलाई रिपोर्ट गर्ने ।
- अवस्थाको बारेमा विश्वासिला साथीहरूसँग छलफल गर्ने र त्यस्तो अवस्था फेरी पनि देखिएमा उनीहरूले के कस्तो सहयोग गर्न सक्छन् भन्ने कुरा बुझ्ने ।
- उक्त कुरा गर्ने विद्यार्थीलाई मुक्काले हान्ने ।
- उक्त कुरा गर्ने विद्यार्थीको अघि चिच्याउने ।
तपाईंले सम्भावित प्रतिक्रियाहरूको सूची बनाइसकेपछि बच्चालाई हरेक विकल्पहरूको बारेमा सोच्न लगाउनुहोस्, र उक्त कारबाही सही हो वा होइन, निर्णय लिन लगाउनुहोस्, त्यसले बच्चाको सुरक्षा, आत्मसम्मान र स्वन्त्रतालाई सुनिश्चित गर्छ वा गर्दैन भन्ने कुरामा ध्यान पुर्याउनुहोस् । चरण 4 मा बच्चालाई कुन विकल्प(हरू)मा अभ्यास गर्ने भन्ने कुराको निर्णय लिन सहयोग गर्नुहोस् ।
चरण 4: अभ्यास
छनोट गरिएका विकल्पहरूमा आफ्नो बच्चासँग भूमिका खेल्नुहोस्, हरेक विकल्पको बारेमा छोटकरीमा बताउन समय लिनुहोस् । तपाईंको बच्चाले त्यसपछि कस्तो महसुस गर्छिन्? उनी कुनै कुरामा हेरफेर चाहन्छिन्? उनको लागि कुनै एक विकल्पले सही महसुस नगराएसम्म हरेक विकल्पहरू बदल्दै रहनुहोस् ।
छनोट गरिएका विकल्पहरूमा आफ्नो बच्चासँग भूमिका खेल्नुहोस्, हरेक विकल्पको बारेमा छोटकरीमा बताउन समय लिनुहोस् । तपाईंको बच्चाले त्यसपछि कस्तो महसुस गर्छिन्? उनी कुनै कुरामा हेरफेर चाहन्छिन्? उनको लागि कुनै एक विकल्पले सही महसुस नगराएसम्म हरेक विकल्पहरू बदल्दै रहनुहोस् ।
यसो भएमा के गर्ने...?
आफ्नो बच्चासँग कुरा गरेर तपाईं उक्त परिस्थितिको बारेमा उनका शिक्षकसँग कुरा गर्ने बारेमा सोचिरहनु भएको छ । प्रक्रिया कसरी अघि बढाउने भन्ने बारेमा तपाईंलाई थाहा छैन वा तपाईंलाई शिक्षकले कस्तो प्रतिक्रिया दिन्छन् भन्ने यकिन छैन ।
ख्याल गर्नुपर्ने मुख्य कुराहरू:
अभिभावक भएको नाताले तपाईं आफ्नो बच्चाको सुरक्षाको बारेमा जिम्मेवार हुनुहुन्छ । यद्यपि, हामी विकासको दृष्टिले उपयुक्त हुने गरेर हाम्रा बच्चाहरूलाई बलियो बनाउन समेत चाहन्छौं ।
यदि बच्चा आफ्नो बारेमा आफैँ वकालत गर्न सक्ने भइसकेको छ भने तपाईंले उसलाई केही प्रश्नहरू गरेर उसको समस्याको बारेमा छलफल सुरु गर्न सक्नुहुने छ ।
उपयुक्त के हुन्छ भने तपाईं आफ्नो बच्चालाई सबल समेत बनाएर निर्णय प्रक्रियामा सामेल गर्नुहुन्छ र उनीहरू कसरी अघि बढ्ने भन्ने कुरामा उनीहरूलाई निर्णय लिन दिनुहुन्छ । त्यसपछि स्कूल/शिक्षकसँग छलफल गर्ने योजना अघि बढाउनु हुन्छ । यस्तो अवस्था आएमा शिक्षकहरूको इमेल टेम्प्लेटको लागि दिइएको लिंक पछ्याउनुहोस् ।
अभिभावक भएको नाताले तपाईं आफ्नो बच्चाको सुरक्षाको बारेमा जिम्मेवार हुनुहुन्छ । यद्यपि, हामी विकासको दृष्टिले उपयुक्त हुने गरेर हाम्रा बच्चाहरूलाई बलियो बनाउन समेत चाहन्छौं ।
यदि बच्चा आफ्नो बारेमा आफैँ वकालत गर्न सक्ने भइसकेको छ भने तपाईंले उसलाई केही प्रश्नहरू गरेर उसको समस्याको बारेमा छलफल सुरु गर्न सक्नुहुने छ ।
- यस्तो परिस्थितिमा तिमी के गर्न चाहन्छौ?
- तिमी मैले यस विषयमा तिम्रो शिक्षकसँग थप कुरा गरिदिऊँ भन्ने चाहन्छौ, ताकि यस घटनाले तिमीलाई कस्तो असर गर्यो भन्ने कुरा उनीहरूले बुझुन्?
- तिमी मसँग जान चाहन्छौ कि मैले तिम्रो उपस्थिति बिना उनीहरूसँग कुरा गरौँ भन्ने चाहन्छौ?
- मैले यो परिस्थितिको बारेमा तिम्रो शिक्षकसँग छलफल गर्दा तिमीलाई कुनै समस्या हुन्छ?
उपयुक्त के हुन्छ भने तपाईं आफ्नो बच्चालाई सबल समेत बनाएर निर्णय प्रक्रियामा सामेल गर्नुहुन्छ र उनीहरू कसरी अघि बढ्ने भन्ने कुरामा उनीहरूलाई निर्णय लिन दिनुहुन्छ । त्यसपछि स्कूल/शिक्षकसँग छलफल गर्ने योजना अघि बढाउनु हुन्छ । यस्तो अवस्था आएमा शिक्षकहरूको इमेल टेम्प्लेटको लागि दिइएको लिंक पछ्याउनुहोस् ।
यसो भएमा के गर्ने...?
तपाईं उक्त घटनाको बारेमा स्कूलमा रिपोर्ट गर्न चाहनुहुन्छ, तर तपाईंकी छोरी त्यसो नगर्न दबाब दिन्छिन्, उनी साथीहरूले यो कुरा थाहा पाएर आफूलाई थप जिस्काउँछन् भन्ने कुरामा चिन्तित छिन् ।
ख्याल गर्नुपर्ने मुख्य कुराहरू:
तपाईं आफ्नो बच्चाको राय सुन्न चाहनुहुन्छ । यो परिस्थितिमा तपाईंले राम्ररी बुझ्न नसकेका पक्षहरू छन् वा तपाईंको बच्चाले ती कुराहरू हालसम्म तपाईंलाई भनेको छैन । बच्चाको धकको लागि खुला बन्नुहोस् र धैर्य कायम राख्नुहोस् । उत्सुक बन्नुहोस् र खुला उत्तर आउने किसिमका प्रश्नहरू सोध्नुहोस् ।
जब तपाईं र तपाईंको बच्चाले उनको प्रतिरोध वा धकको बारेमा थप कुराहरू बुझ्नुहुन्छ, त्यसले निम्न पक्षहरूको बारेमा ख्याल गर्न मद्दत गर्न सक्छ । हरेक बच्चाको परिस्थिति र स्कूलको परिवेश विशेष किसिमको हुन्छ र त्यसलाई फरक कुराहरूले प्रभाव पार्छ । बच्चाले घटनाको बारेमा रिपोर्ट गर्न असहज महसुस गरेको अवस्थामा रिपोर्ट गर्ने वा नगर्ने भन्ने कुराको निर्णय लिनु धेरै जटिल कुरा हो । यो छलफल तपाईंले यो जटिल निर्णय लिँदा ख्याल गर्नुपर्ने मुख्य पक्षहरूको बारेमा बुझाउने एउटा निर्देशिका मात्र हो ।
तपाईं आफ्नो बच्चाको राय सुन्न चाहनुहुन्छ । यो परिस्थितिमा तपाईंले राम्ररी बुझ्न नसकेका पक्षहरू छन् वा तपाईंको बच्चाले ती कुराहरू हालसम्म तपाईंलाई भनेको छैन । बच्चाको धकको लागि खुला बन्नुहोस् र धैर्य कायम राख्नुहोस् । उत्सुक बन्नुहोस् र खुला उत्तर आउने किसिमका प्रश्नहरू सोध्नुहोस् ।
- तिमी मलाई आफ्ना साथीहरूले थप जिस्काउने कुराको चिन्ताको बारेमा बुझ्न मद्दत गर्न सक्छौ?
- जिस्काउने कार्य विशेष गरेर कति बेला हुन्छ?
- यो घटनाको बारेमा रिपोर्ट गर्दा के के फाइदा, बेफाइदा हुन्छन्?
- यो घटनाको बारेमा रिपोर्ट नगर्दा के कस्ता क्षति भोग्नुपर्ने हुन्छ?
जब तपाईं र तपाईंको बच्चाले उनको प्रतिरोध वा धकको बारेमा थप कुराहरू बुझ्नुहुन्छ, त्यसले निम्न पक्षहरूको बारेमा ख्याल गर्न मद्दत गर्न सक्छ । हरेक बच्चाको परिस्थिति र स्कूलको परिवेश विशेष किसिमको हुन्छ र त्यसलाई फरक कुराहरूले प्रभाव पार्छ । बच्चाले घटनाको बारेमा रिपोर्ट गर्न असहज महसुस गरेको अवस्थामा रिपोर्ट गर्ने वा नगर्ने भन्ने कुराको निर्णय लिनु धेरै जटिल कुरा हो । यो छलफल तपाईंले यो जटिल निर्णय लिँदा ख्याल गर्नुपर्ने मुख्य पक्षहरूको बारेमा बुझाउने एउटा निर्देशिका मात्र हो ।
सुरक्षा: यदि तपाईंको बच्चा असुरक्षित छ भने (शारीरिक र मनोवैज्ञानिक रूपमा) र तपाईं हस्तक्षेप बिना बच्चाले आफ्नो सुरक्षा गर्न सक्दैन भन्ने मान्नुहुन्छ भने र उसको शारीरिक र भावनात्मक स्वास्थ्यमा समेत उल्लेख्य असर पर्छ भने हामीले रिपोर्ट नगर्नुका फाइदा तथा क्षतिहरूको बारेमा सोच्नुपर्ने हुन्छ । स्कूलमा शारीरिक र मनोवैज्ञानिक रूपमा सुरक्षित महसुस गर्न नसक्ने बच्चाहरूमा मानसिक स्वास्थ्यमा तनाव र मनोवैज्ञानिक कठिनाइहरूको उच्च जोखिम रहेको हुन्छ । सुरक्षा हाम्रा बच्चाको लागि पहिलो प्राथमिकताको कुरा हो ।
स्वतन्त्रता: रिपोर्ट गर्ने सवालमा तपाईंको बच्चाले आफू निर्णय प्रक्रियामा सामेल भएको महसुस गर्नु पनि महत्वपूर्ण छ । यो निर्णय प्रक्रिया एकै रातमा पुरा नहुन पनि सक्छ । यदि तपाईंको बच्चा स्कूलमा हुने रङ्गभेद वा हेपाइबाट अप्ठेरो महसुस गरिरहेको छ भने बच्चा र किशोरहरूको मानसिक स्वास्थ्य हेर्ने विज्ञबाट सहायता लिनु र तिनमा त्यस्ता परिस्थितिहरूको सामना गर्ने क्षमता, निर्णय क्षमता र आत्मविश्वास विकास गर्न सहयोग गर्नु समेत महत्वपूर्ण हुनसक्छ । समयसँगै मानसिक स्वास्थ्य विज्ञसँग रहेर काम गर्दै जाँदा बच्चा थप सबल बन्न र अन्तिम समयमा रिपोर्ट गर्ने निर्णय गर्न सक्षम हुने पनि हुन सम्भव छ । बच्चाको उमेर हेरेर उसमा हुने स्वतन्त्रता निर्णय प्रक्रियाको लागि महत्वपूर्ण कुरा बन्न जान्छ । उदाहरणको लागि, 6 वर्षको बच्चामा 15 वर्षको किशोरको तुलनामा फरक किसिमका स्वतन्त्रता सम्बन्धित आवश्यकताहरू हुन्छन् ।
स्कूलको सहायता: ख्याल गर्नुपर्ने अर्को कुरा तपाईंको स्कूलले यी विषयहरूको बारेमा चेतना तथा जवाफदेहिता देखाएको छ कि छैन भन्ने पनि हो । केही स्कूलहरूसँग No Place for Hate पद (https://www.adl.org/who-we-are/our-organization/signature-programs/no-place-for-hate), रहेको छ, उक्त पद निश्चित मापदण्डमा रहेर स्कूलको वातावरण सिर्जना गर्न राखिएको हो, यो समावेशी र सबै विद्यार्थीहरूको लागि सुरक्षित छ । यी स्कूलहरूमा प्रायः विद्यालय परामर्शदाताद्वारा अध्यापन गराइने पाठ्यक्रमहरू राखिएका हुन्छन् जसमा संवेदना, सम्मान, दया, र अन्य समाजका लागि उपयोगी सीपहरू सामेल गरिएका हुन्छन् र तिनले स्कूलमा सकारात्मक सामाजिक अन्तरक्रियाहरूको प्रवर्धन गर्छन् । यदि तपाईंलाई आफ्नो स्कूल रङ्गभेद र हेपाइको समयमा जोखिममा रहेका विद्यार्थीहरूको सुरक्षा गर्न प्रतिबद्ध छ भन्ने विश्वास छ भने यसले तपाईंलाई रिपोर्ट गर्ने कार्यमा बढी सुरक्षित महसुस गराउँछ । यद्यपि, यदि तपाईंको स्कूल उक्त कुराहरूमा प्रतिबद्ध देखिँदैन र तपाईं अनिश्चित हुनुहुन्छ भने यस घटनाको बारेमा आफ्नो सामाजिक सेवा सञ्जालमा, बच्चाको मानसिक स्वास्थ्य परामर्शदातासँग (उपलब्ध भएको खण्डमा), वा बच्चाको चिकित्सकसँग कसरी अघि बढ्ने भन्ने बारेमा निर्देशन प्राप्त गर्न छलफल गर्नु राम्रो हुनसक्छ ।
स्वतन्त्रता: रिपोर्ट गर्ने सवालमा तपाईंको बच्चाले आफू निर्णय प्रक्रियामा सामेल भएको महसुस गर्नु पनि महत्वपूर्ण छ । यो निर्णय प्रक्रिया एकै रातमा पुरा नहुन पनि सक्छ । यदि तपाईंको बच्चा स्कूलमा हुने रङ्गभेद वा हेपाइबाट अप्ठेरो महसुस गरिरहेको छ भने बच्चा र किशोरहरूको मानसिक स्वास्थ्य हेर्ने विज्ञबाट सहायता लिनु र तिनमा त्यस्ता परिस्थितिहरूको सामना गर्ने क्षमता, निर्णय क्षमता र आत्मविश्वास विकास गर्न सहयोग गर्नु समेत महत्वपूर्ण हुनसक्छ । समयसँगै मानसिक स्वास्थ्य विज्ञसँग रहेर काम गर्दै जाँदा बच्चा थप सबल बन्न र अन्तिम समयमा रिपोर्ट गर्ने निर्णय गर्न सक्षम हुने पनि हुन सम्भव छ । बच्चाको उमेर हेरेर उसमा हुने स्वतन्त्रता निर्णय प्रक्रियाको लागि महत्वपूर्ण कुरा बन्न जान्छ । उदाहरणको लागि, 6 वर्षको बच्चामा 15 वर्षको किशोरको तुलनामा फरक किसिमका स्वतन्त्रता सम्बन्धित आवश्यकताहरू हुन्छन् ।
स्कूलको सहायता: ख्याल गर्नुपर्ने अर्को कुरा तपाईंको स्कूलले यी विषयहरूको बारेमा चेतना तथा जवाफदेहिता देखाएको छ कि छैन भन्ने पनि हो । केही स्कूलहरूसँग No Place for Hate पद (https://www.adl.org/who-we-are/our-organization/signature-programs/no-place-for-hate), रहेको छ, उक्त पद निश्चित मापदण्डमा रहेर स्कूलको वातावरण सिर्जना गर्न राखिएको हो, यो समावेशी र सबै विद्यार्थीहरूको लागि सुरक्षित छ । यी स्कूलहरूमा प्रायः विद्यालय परामर्शदाताद्वारा अध्यापन गराइने पाठ्यक्रमहरू राखिएका हुन्छन् जसमा संवेदना, सम्मान, दया, र अन्य समाजका लागि उपयोगी सीपहरू सामेल गरिएका हुन्छन् र तिनले स्कूलमा सकारात्मक सामाजिक अन्तरक्रियाहरूको प्रवर्धन गर्छन् । यदि तपाईंलाई आफ्नो स्कूल रङ्गभेद र हेपाइको समयमा जोखिममा रहेका विद्यार्थीहरूको सुरक्षा गर्न प्रतिबद्ध छ भन्ने विश्वास छ भने यसले तपाईंलाई रिपोर्ट गर्ने कार्यमा बढी सुरक्षित महसुस गराउँछ । यद्यपि, यदि तपाईंको स्कूल उक्त कुराहरूमा प्रतिबद्ध देखिँदैन र तपाईं अनिश्चित हुनुहुन्छ भने यस घटनाको बारेमा आफ्नो सामाजिक सेवा सञ्जालमा, बच्चाको मानसिक स्वास्थ्य परामर्शदातासँग (उपलब्ध भएको खण्डमा), वा बच्चाको चिकित्सकसँग कसरी अघि बढ्ने भन्ने बारेमा निर्देशन प्राप्त गर्न छलफल गर्नु राम्रो हुनसक्छ ।
काल्पनिक परिदृश्य #2: सार्वजनिक स्थानमा
तपाईंको बच्चा माध्यामिक स्कूलमा छ । तरकारी किनमेल गर्न गएको समयमा तपाईं, तपाईंको बच्चा, र उसका हजुरबुबाले एक पुरानो साथी भेट्नु भयो, त्यसपछि हजुरबुबा र उक्त साथी हिन्दीमा कुरा गर्न थाल्नु भयो, तपाईंको बच्चाले उक्त कुराकानी सुनिरहेको थियो । एक नजिकै हिँड्दै गरेको गोरो व्यक्तिले उनीहरूलाई आँखा तरेर हेर्यो र स्टोरमा रहेका सबैले सुन्ने गरेर ठूलो आवाजमा भन्यो, "यो अमेरिका हो, अंग्रेजी भाषा बोल्नुहोस् ।" उसका हजुरबुबा र ती साथी दुखी देखिए, तर उनीहरूले केही भनेनन्, उनीहरूले कुराकानी अन्त्य गरे ।
चरण 1 + 2: भावनात्मक तथा शारीरिक नियमन + छानबिन
तपाईंहरू सुरक्षित स्थानमा पुगेपछि बच्चाले कस्तो महसुस गरिरहेको छ भन्ने कुराको जाँच गर्नुहोस् । यस्तो परिस्थितिमा जहाँ वयस्क व्यक्तिहरूले कुनै प्रतिक्रिया जनाउँदैनन्, छलफल गर्दैनन् र घटनाको क्रममा के भयो भन्ने कुरामा कुनै प्रक्रिया अघि बढाउँदैनन्, बच्चाहरूले त्यस्ता परिस्थितिको आफ्नै हिसाबले अर्थ लगाउँछन् । हामी पहिला उक्त परिस्थितिमा बच्चाले कस्तो अर्थ लगायो भन्ने कुराको मूल्याङ्कन गरौँ ।
तपाईंहरू सुरक्षित स्थानमा पुगेपछि बच्चाले कस्तो महसुस गरिरहेको छ भन्ने कुराको जाँच गर्नुहोस् । यस्तो परिस्थितिमा जहाँ वयस्क व्यक्तिहरूले कुनै प्रतिक्रिया जनाउँदैनन्, छलफल गर्दैनन् र घटनाको क्रममा के भयो भन्ने कुरामा कुनै प्रक्रिया अघि बढाउँदैनन्, बच्चाहरूले त्यस्ता परिस्थितिको आफ्नै हिसाबले अर्थ लगाउँछन् । हामी पहिला उक्त परिस्थितिमा बच्चाले कस्तो अर्थ लगायो भन्ने कुराको मूल्याङ्कन गरौँ ।
|
नमूना लेखनः
"हामीले अघि तरकारी स्टोरमा भएको घटनाको बारेमा गफ गर्न मिल्छ? त्यो परिस्थितिले तिमीलाई कस्तो महसुस गरायो? दुःखद कुरो, यस्ता घटनाहरू विभिन्न किसिमका मानिसहरू माथि हुने गर्छन्, एसियाली अमेरिकी माथि मात्र होइन । भएको के हो भने मान्छेहरूलाई कहिलेकहीँ आफूभन्दा फरक र आफूले थाहा नपाएका कुराहरूबाट डराउनु पर्छ, त्यस्ता कुराहरूलाई मन पराउनु हुन्न भन्ने कुरा सिकाइएको हुन्छ । तर यो तिमी र हाम्रा मान्छेहरूका बारेमा लागू भएको धारणा होइन । यसले अझैसम्म रङ्गभेद प्रचलनमा छ भन्ने देखाउँछ र हामीले घर बाहिर भएको बेला यसको बारेमा सचेत रहनुपर्छ । हामीले त्यसको बारेमा जनाएको प्रतिक्रिया तिमीलाई कस्तो लाग्यो? तिमीलाई यो सहयोगी भयो जस्तो लाग्यो?" |
बच्चालाई उनीहरूका भावनाहरूको बारेमा र तिनले कसरी उक्त अवस्थालाई बुझे भन्ने कुरालाई भावनात्मक प्रक्रियाबाट बुझ्ने समय दिऔं । जब बच्चाले परिस्थितिको बारेमा आफ्नो धारणा व्यक्त गर्छ र भावनात्मक रूपले शान्त हुन्छ, त्यसपछि हामी बच्चालाई उक्त परिस्थितिको बारेमा कसरी फरक दृष्टिकोणबाट बुझाउन सकिन्छ भन्ने दिशातर्फ अघि बढ्न सक्छौं । उत्सुक बन्नुहोस् र आफ्नो बच्चासँग किन कसैले हजुरबुबा र साथीलाई त्यस्तो भन्न सक्छ भन्ने बारेमा चिन्तन गर्नुहोस् । यदि बच्चा कुरा बुझ्ने गरेर हुर्किसकेको छ भने तपाईंले "xenophobia" अर्थात अर्को जाती प्रतिको डर जनाउने शब्दको बारेमा समेत बुझाउन सक्नुहुने छ, र अलग र विदेशी जस्तो देखिएकै आधारमा एसियाली अमेरिकीहरू प्रतिको डर कसरी इतिहास भरिनै कायम छ भन्ने बुझाउनुहोस् ।
चरण 3: समस्याको समाधान
बच्चालाई निम्न कुराहरूको बारेमा सोच्न प्रोत्साहित गर्नुहोस् ।
सबैभन्दा राम्रा विकल्पहरूलाई सीमित गर्दै लानुअघि बच्चासँग खुला किसिमले चिन्तन गर्नुहोस्, यसो गर्दा आफ्नो परिवारको सुरक्षा, आत्मसम्मान तथा स्वन्त्रतालाई ध्यानमा राख्नुहोस् । सार्वजनिक स्थानमा रङ्गभेदी घटना भएमा घटनास्थलमा रहेका व्यक्तिहरूको हस्तक्षेप कसरी महत्वपूर्ण हुन्छ भन्ने विषयमा छलफल गर्नु उपयुक्त हुन्छ । तपाईंले घटनास्थलमा रहेका व्यक्तिहरूको हस्तक्षेपको बारेमा र सार्वजनिक स्थानमा सुरक्षित रहने बारेमा थप कुराहरू निम्न निर्देशिका प्रयोग गरेर सिक्न सक्नु हुने छ: immigranthistory.org/bystander
बच्चालाई निम्न कुराहरूको बारेमा सोच्न प्रोत्साहित गर्नुहोस् ।
- फेरिपनि यस किसिमको परिस्थिति आयो भने हामीले कसरी हालको भन्दा फरक किसिमले प्रतिक्रिया जनाउन सक्छौं?
- हामीले यस्तो परिस्थितिलाई फरक किसिमले सामना गर्न तिम्रो विचारमा के उपायहरू हुन सक्छन्?
सबैभन्दा राम्रा विकल्पहरूलाई सीमित गर्दै लानुअघि बच्चासँग खुला किसिमले चिन्तन गर्नुहोस्, यसो गर्दा आफ्नो परिवारको सुरक्षा, आत्मसम्मान तथा स्वन्त्रतालाई ध्यानमा राख्नुहोस् । सार्वजनिक स्थानमा रङ्गभेदी घटना भएमा घटनास्थलमा रहेका व्यक्तिहरूको हस्तक्षेप कसरी महत्वपूर्ण हुन्छ भन्ने विषयमा छलफल गर्नु उपयुक्त हुन्छ । तपाईंले घटनास्थलमा रहेका व्यक्तिहरूको हस्तक्षेपको बारेमा र सार्वजनिक स्थानमा सुरक्षित रहने बारेमा थप कुराहरू निम्न निर्देशिका प्रयोग गरेर सिक्न सक्नु हुने छ: immigranthistory.org/bystander
चरण 4: अभ्यास
तपाईं र तपाईंको बच्चाले निर्णय गरेका विकल्पहरूमा अभ्यास गर्नुहोस् र तपाईंको परिवारको लागि सबैभन्दा उपयुक्त हुने विकल्पको प्रयोग गर्नुहोस् ।
तपाईं र तपाईंको बच्चाले निर्णय गरेका विकल्पहरूमा अभ्यास गर्नुहोस् र तपाईंको परिवारको लागि सबैभन्दा उपयुक्त हुने विकल्पको प्रयोग गर्नुहोस् ।
काल्पनिक परिदृश्य #3: तपाईंको बच्चाले पक्षपात गर्ने किसिमले कुरा गरेमा
तपाईंको बच्चा प्राथमिक स्कूलमा छ । उसले तपाईंलाई भन्छ, "मलाई म्याक्स मन पर्दैन," तपाईंले किन भनेर सोध्दा उसको प्रतिक्रिया हुन्छ, "किनभने उसको छाला कालो छ ।"
चरण 1 + 2: भावनात्मक तथा शारीरिक नियमन + छानबिन
तपाईंको पहिलो चाहना बच्चाको भनाइमा सोझै कुरा गर्ने भएतापनि अघि बढ्नु भन्दा पहिला बच्चाको भावनाको जाँचबुझ गर्न केही समय लिनुहोस् । तपाईंको बच्चा अझै रिसाएको वा दुखी भएको छ? उसका उग्र भावनाहरूलाई प्रक्रियागत हिसाबले सहज हुन दिनुहोस् । आवश्यक परेमा लामो श्वास फेर्न लगाउने, म्युजिक सुन्न लगाउने, वा चित्र कोर्न लगाउने जस्ता भावना सहज बनाउने क्रियाकलाप प्रयोग गर्नुहोस् ।
तपाईंले बच्चाका ती शब्दहरू सुनेपछि उसलाई खिस्याउने वा आरोप लगाउने काम नगर्नु महत्वपूर्ण हुन्छ । निम्न कुराहरूबाट सम्झाउने कार्य सुरु नगर्नुहोस्: "तिमीले त्यसो भन्न मिल्दैन! त्यो रङ्गभेदी कुरा हो!" तिनको साटो तपाईंले यो परिस्थितिलाई केही सिकाउन सकिने समयको रूपमा बदल्नुपर्छ, सुरुमा उत्सुक भएर उसलाई के कुराले त्यसो भन्न प्रेरित गर्यो भन्ने बुझ्नुपर्छ । हामी बच्चाहरूलाई हाम्रो अघि खुलेर आफ्ना धारणाहरू व्यक्त गर्न प्रोत्साहित गर्न चाहन्छौं । यदि हामीले आरोपबाट सुरु गर्यौं भने यसले बच्चाहरूलाई चुप लाग्न र आफ्नो बचाउ गर्न बाध्य पार्छ । त्यसको साटो हामी खुला रहने र बच्चाले किन त्यसो भन्यो भनेर जासुसी गर्ने किसिमले प्रस्तुत हुनुपर्छ ।
तपाईंको पहिलो चाहना बच्चाको भनाइमा सोझै कुरा गर्ने भएतापनि अघि बढ्नु भन्दा पहिला बच्चाको भावनाको जाँचबुझ गर्न केही समय लिनुहोस् । तपाईंको बच्चा अझै रिसाएको वा दुखी भएको छ? उसका उग्र भावनाहरूलाई प्रक्रियागत हिसाबले सहज हुन दिनुहोस् । आवश्यक परेमा लामो श्वास फेर्न लगाउने, म्युजिक सुन्न लगाउने, वा चित्र कोर्न लगाउने जस्ता भावना सहज बनाउने क्रियाकलाप प्रयोग गर्नुहोस् ।
तपाईंले बच्चाका ती शब्दहरू सुनेपछि उसलाई खिस्याउने वा आरोप लगाउने काम नगर्नु महत्वपूर्ण हुन्छ । निम्न कुराहरूबाट सम्झाउने कार्य सुरु नगर्नुहोस्: "तिमीले त्यसो भन्न मिल्दैन! त्यो रङ्गभेदी कुरा हो!" तिनको साटो तपाईंले यो परिस्थितिलाई केही सिकाउन सकिने समयको रूपमा बदल्नुपर्छ, सुरुमा उत्सुक भएर उसलाई के कुराले त्यसो भन्न प्रेरित गर्यो भन्ने बुझ्नुपर्छ । हामी बच्चाहरूलाई हाम्रो अघि खुलेर आफ्ना धारणाहरू व्यक्त गर्न प्रोत्साहित गर्न चाहन्छौं । यदि हामीले आरोपबाट सुरु गर्यौं भने यसले बच्चाहरूलाई चुप लाग्न र आफ्नो बचाउ गर्न बाध्य पार्छ । त्यसको साटो हामी खुला रहने र बच्चाले किन त्यसो भन्यो भनेर जासुसी गर्ने किसिमले प्रस्तुत हुनुपर्छ ।
|
नमुना लेखनः
"त्यो कठोर धारणा हो! तिमीमा त्यो सोच कसरी आयो भन्ने कुरा जान्न म उत्सुक छु । म्याक्सको तिमीलाई मन नपर्ने किसिमको कुनै व्यवहार छ? तिम्रो ऊसँगको संवादमा? तिमीहरू दुई जनाको बीचमा केही भएको छ?" |
चरण 3 + 4: समस्याको समाधान + अभ्यास
तपाईंले आफ्नो बच्चालाई लज्जित बनाउन नचाहने कारणले गर्दा तपाईंले अझै उसको धारणा किन गलत छ भन्ने बुझाउन उसलाई मद्दत गर्नुपर्छ । उसको भनाइलाई कमजोर देखाउने, बेवास्ता गर्ने चाहनालाई नियन्त्रण गर्नुहोस्, तपाईंको बच्चाले छानबिनको चरणमा तपाईंलाई म्याक्सले धेरै नै नराम्रो गरेको छ भने तापनि आफूलाई नियन्त्रण गर्नुहोस् । तपाईंले यस चरणमा अरूलाई बुझ्ने संवेदना निर्माण प्रक्रिया सुरु गर्न सक्नु हुने छ, त्यसो गर्दा तपाईंले आफ्ना पारिवारिक मान्यताहरू र आफूले विश्वास गर्ने अवस्थाहरू प्रस्तुत गर्न सक्नुहुने छ । तपाईंले बच्चामा अरूलाई बुझ्ने संवेदना जगाउन मद्दत गर्नुहुने छ र उनीहरूको धारणा भन्दा फरक दृष्टिकोण लिन सक्नुहुने छ ।
यो विशेष घटनाको बारेमा कुरा गर्नुका साथै तपाईंले काला जातीको इतिहास र अनुभवहरूको बारेमा लेखिएका बढी भन्दा बढी पुस्तकहरू र कथाहरू प्रयोग गर्न सक्नुहुने छ । वर्ण, जातीयता र पुर्ख्यौलीको बारेमा रङ्गभेद विरोधी दृष्टिकोणबाट लेखिएका बाल पुस्तकहरू पनि उपलब्ध छन् । केही उपयोगी लिङ्कहरूका लागि Resources section मा हेर्न सक्नुहुने छ ।
तपाईंले आफ्नो बच्चालाई लज्जित बनाउन नचाहने कारणले गर्दा तपाईंले अझै उसको धारणा किन गलत छ भन्ने बुझाउन उसलाई मद्दत गर्नुपर्छ । उसको भनाइलाई कमजोर देखाउने, बेवास्ता गर्ने चाहनालाई नियन्त्रण गर्नुहोस्, तपाईंको बच्चाले छानबिनको चरणमा तपाईंलाई म्याक्सले धेरै नै नराम्रो गरेको छ भने तापनि आफूलाई नियन्त्रण गर्नुहोस् । तपाईंले यस चरणमा अरूलाई बुझ्ने संवेदना निर्माण प्रक्रिया सुरु गर्न सक्नु हुने छ, त्यसो गर्दा तपाईंले आफ्ना पारिवारिक मान्यताहरू र आफूले विश्वास गर्ने अवस्थाहरू प्रस्तुत गर्न सक्नुहुने छ । तपाईंले बच्चामा अरूलाई बुझ्ने संवेदना जगाउन मद्दत गर्नुहुने छ र उनीहरूको धारणा भन्दा फरक दृष्टिकोण लिन सक्नुहुने छ ।
यो विशेष घटनाको बारेमा कुरा गर्नुका साथै तपाईंले काला जातीको इतिहास र अनुभवहरूको बारेमा लेखिएका बढी भन्दा बढी पुस्तकहरू र कथाहरू प्रयोग गर्न सक्नुहुने छ । वर्ण, जातीयता र पुर्ख्यौलीको बारेमा रङ्गभेद विरोधी दृष्टिकोणबाट लेखिएका बाल पुस्तकहरू पनि उपलब्ध छन् । केही उपयोगी लिङ्कहरूका लागि Resources section मा हेर्न सक्नुहुने छ ।
|
नमूना लेखनः
"कसैले तिमीलाई छालाको रङ्गको कारण मन पराएन भने त्यो जायज हुन्छ? त्यसले तिमीलाई कस्तो महसुस गराउँछ? तिमी म्याक्सको व्यवहारसँग असहमत हुन सक्छौ, तर त्यसकै कारण तिमीले म्याक्सलाई खराब व्यक्ति भन्न मिल्दैन । तिमी लगायत सबैले गल्ती गर्न सक्छन्, सबैले अरूलाई चोट पुर्याउन सक्छन् । तिमीलाई कसैले बुझ्ने समय नै नदिई बाहिरी कुराको आधारमा तिम्रो बारेमा धारणा बनाएको समय याद छ? |
हाम्रा बच्चाहरूले धेरै समय स्कूलमा बिताउने गर्छन् र उनीहरू दिनभर शिक्षकहरूको हेरचाहमा हुन्छन् । शिक्षक र स्कूल बीच शैक्षिक वर्षको सुरुमै सम्बन्ध विस्तार गर्नु महत्वपूर्ण हुन्छ, त्यसो भएमा परिवारका सदस्यहरू तथा हेरचाहकर्ताहरूले हाम्रा बच्चाहरूको हेरचाहमा स्कूललाई सहयोग गर्न साझेदारीमा काम गर्न सक्छन् ।
जब तपाईंले स्कूल वा शिक्षकलाई कुनै नकारात्मक घटना घटेको समय वा त्यसको ठीक विपरीत अवस्थामा मात्र पहिलो पटक सम्पर्क गर्नुहुन्छ, तपाईंको बच्चालाई सहयोग गर्ने राम्रो तरिकाको बारेमा खुला संवाद गर्न कठिन हुन्छ । तपाईंको बच्चालाई पनि आफूलाई मद्दत गर्न स्कूलको भवनमा सहायता सेवा केन्द्र छ, वयस्क व्यक्तिहरू छन् भन्ने कुरा थाहा हुनुपर्छ । यो ठूलो उमेरका विद्यार्थीहरूमा पनि लागू हुन्छ, जसले आफ्नो बारेमा आफैँ वकालत गर्न सक्छन्; उनीहरूले शिक्षकहरूसँग र विद्यालयका अन्य कर्मचारीहरूसँग सम्बन्ध विस्तार गरेर सहायता चाहिएको बेला कसलाई भेट्ने भन्ने थाहा पाउन सक्छन् ।
जिल्लाहरूमा रहेका यस्ता संरचनाहरूका नाम फरक हुन सक्छन्, वा तिनमा यहाँ जस्तो धेरै प्रशासकहरू र सहायता गर्ने कर्मचारीहरू नहुन सक्छन् । सामान्यतया तपाईंले सम्पर्क गर्ने पहिलो सूत्र प्राथमिक स्कूलका कक्षा शिक्षक वा कुनै पनि विश्वासिला वयस्क व्यक्ति हुन्, र माध्यामिक तहमा विषयगत क्षेत्र शिक्षक जस्ता कुनै विश्वासिला वयस्क व्यक्ति, विद्यालय परामर्शदाता, वा विद्यार्थी सहायता टोलीका कुनै सदस्य हुन्, जसले तपाईंलाई सही स्रोत साधनसम्म पुर्याउने छन् । यदि शिक्षकको तहमा वा अन्य विद्यार्थी सहायता कर्मचारी मार्फत समस्याको समाधान भएन भने प्रिन्सिपललाई सम्पर्क गर्नुहोस् ।
तल तपाईं वा तपाईंको बच्चामा पैदा भएका विभिन्न परिस्थितिहरूमा कसलाई सम्पर्क गर्ने सुझाव दिइएको छ ।
जब तपाईंले स्कूल वा शिक्षकलाई कुनै नकारात्मक घटना घटेको समय वा त्यसको ठीक विपरीत अवस्थामा मात्र पहिलो पटक सम्पर्क गर्नुहुन्छ, तपाईंको बच्चालाई सहयोग गर्ने राम्रो तरिकाको बारेमा खुला संवाद गर्न कठिन हुन्छ । तपाईंको बच्चालाई पनि आफूलाई मद्दत गर्न स्कूलको भवनमा सहायता सेवा केन्द्र छ, वयस्क व्यक्तिहरू छन् भन्ने कुरा थाहा हुनुपर्छ । यो ठूलो उमेरका विद्यार्थीहरूमा पनि लागू हुन्छ, जसले आफ्नो बारेमा आफैँ वकालत गर्न सक्छन्; उनीहरूले शिक्षकहरूसँग र विद्यालयका अन्य कर्मचारीहरूसँग सम्बन्ध विस्तार गरेर सहायता चाहिएको बेला कसलाई भेट्ने भन्ने थाहा पाउन सक्छन् ।
जिल्लाहरूमा रहेका यस्ता संरचनाहरूका नाम फरक हुन सक्छन्, वा तिनमा यहाँ जस्तो धेरै प्रशासकहरू र सहायता गर्ने कर्मचारीहरू नहुन सक्छन् । सामान्यतया तपाईंले सम्पर्क गर्ने पहिलो सूत्र प्राथमिक स्कूलका कक्षा शिक्षक वा कुनै पनि विश्वासिला वयस्क व्यक्ति हुन्, र माध्यामिक तहमा विषयगत क्षेत्र शिक्षक जस्ता कुनै विश्वासिला वयस्क व्यक्ति, विद्यालय परामर्शदाता, वा विद्यार्थी सहायता टोलीका कुनै सदस्य हुन्, जसले तपाईंलाई सही स्रोत साधनसम्म पुर्याउने छन् । यदि शिक्षकको तहमा वा अन्य विद्यार्थी सहायता कर्मचारी मार्फत समस्याको समाधान भएन भने प्रिन्सिपललाई सम्पर्क गर्नुहोस् ।
तल तपाईं वा तपाईंको बच्चामा पैदा भएका विभिन्न परिस्थितिहरूमा कसलाई सम्पर्क गर्ने सुझाव दिइएको छ ।
परिस्थिति |
कसलाई सम्पर्क गर्ने |
सामान्य कक्षा कोठा र विषयगत क्षेत्र को बारेमा विषय सम्बन्धित प्रश्नहरू |
|
सामान्य स्कूल सम्बन्धित प्रश्नहरू (कार्यक्रमहरू, प्रविधिको प्रयोग, स्कूल सम्बन्धित वेबसाइट खाताहरू, स्कूलको खाना, विशेष कार्यक्रमहरू, आदि) |
|
यदि तपाईंलाई भेटघाटका लागि वा सामग्रीहरू अनुवाद गर्नका लागि दोभाषेको आवश्यकता परेमा |
|
यदि तपाईंले चिकित्सकीय वा मानसिक स्वास्थ्य सम्बन्धित परिस्थितिको बारेमा संवाद गर्ने आवश्यकता भएमा |
|
तपाईंको बच्चाले कुनै रङ्गभेदी घटना, शाब्दिक वा शारीरिक दुर्व्यवहार भोगेको छ भने |
|
तपाईंको बच्चाले तल परिभाषित गरिए अनुरूपका हेपाइका घटनाहरू भोगेको खण्डमाः
|
|
इमेल टेम्प्लेटहरू
तपाईंले यहाँ यी इमेल टेम्प्लेटहरूका सम्पादन गर्न मिल्ने संस्करणहरू (अंग्रेजीमा) पाउन सक्नुहुने छ ।
टेम्प्लेट 1: तपाईं तथा तपाईंको बच्चालाई वर्षको सुरुमा शिक्षकसँग परिचय गराउन
इमेल टेम्प्लेट |
नमूना इमेल |
Subject line: Introducing [your child’s name] Dear Ms./Mr./Dr. ______________, My name is ______ and I am [Child’s Name]’s [relationship: parent, aunt, uncle, guardian, etc.]. We are excited to be a part of your classroom this year. As we start the new year, I wanted to share a little about [Child’s Name]. [Child’s Name] enjoys [list a few things that your child enjoys doing, hobbies, and activities], and likes to learn about [list any subjects that your child is interested in]. She/he has many strengths as well, and is [list strengths]. In the past, our child has needed some help in [list topics/areas/tasks] and has benefitted from supports like [supports] to help her/him grow as a student and an individual. The best way to contact me is by [phone/text/email] at [phone number/email address]. The best times to reach me are [days, times of day: morning, afternoon, evenings]. What is the best way to contact you throughout the school year and what is the best way to get help outside of school hours? Thank you in advance for your time. We look forward to a good school year. Sincerely, [Your name] |
Subject line: Introducing Tony Dear Ms./Mr./Dr. ______________, My name is Meihua Zhang and I am Tony’s aunt and caregiver. We are excited to be a part of your classroom this year. As we start the new year, I wanted to share a little about Tony. He enjoys reading, creating art, playing soccer, and likes to learn about current events. He has many strengths as well, and is independent, organized, and thoughtful. In the past, Tony has needed some help in adjusting to new situations and has benefitted from supports like having a consistent schedule, clear expectations, and building a trusting relationship with an adult at the school to help him grow as a student and an individual. The best way to contact me is by text message at 860-XXX-XXXX. The best times to reach me are Monday before noon and Thursdays between 11:00am and 2:00pm. What is the best way to contact you throughout the school year and what is the best way to get help outside of school hours? Thank you in advance for your time. We look forward to a good school year. Sincerely, Meihua Zhang |
टेम्प्लेट 2: दोभाषेको लागि अनुरोध (बोलचालको लागि) वा सामग्रीहरूको अनुवादको लागि (लिखित कार्यका लागि)
इमेल टेम्प्लेट |
नमूना इमेल |
Subject line: Request for translated materials and interpretation Dear Ms./Mr./Dr. ________________, My name is ______ and I am [Child’s Name]’s [relationship: parent, aunt, uncle, guardian, etc.]. I speak [language] and would like to have school materials in my home language so I can support my child at home. I would also like to know what interpreter options are available. Thank you in advance for your time. I look forward to learning more about school activities and initiatives and ways that I can continue to support my child. Sincerely, [Your name] |
Subject line: Request for translated materials and interpretation Dear Ms./Mr./Dr. ________________, My name is Yuri Tanaka and I am Maya’s parent. I speak Japanese and would like to have school materials in my home language so I can support my child at home. I would also like to know what interpreter options are available. Thank you in advance for your time. I look forward to learning more about school activities and initiatives and ways that I can continue to support my child. Sincerely, Yuri Tanaka |
टेम्प्लेट 3: बच्चाको मानसिक स्वास्थ्यको बारेमा जानकारी लिन विद्यालय परामर्शदाता/सामाजिक कार्यकर्तासँग सम्पर्क
इमेल टेम्प्लेट |
नमूना इमेल |
Subject line: Request for meeting Dear Ms./Mr./Dr. ________________, My name is ______ and I am [Child’s Name]’s [relationship: parent, aunt, uncle, guardian, etc.]. I would like to speak with you because I am worried about my child's mental health. I would like to learn about what services the school can provide to help my child. The best way to contact me is by [phone/text/email] at [phone number/email address]. The best times to reach me are [days, times of day: morning, afternoon, evenings]. Thank you for your time. I look forward to hearing from you. Sincerely, [Your Name] |
Subject line: Request for meeting Dear Ms./Mr./Dr. ________________, My name is Andy Tran and I am Derek’s father. I would like to speak with you because I am worried about Derek’s mental health. I would like to learn about what services the school can provide to help my child. The best way to contact me is by email at [email protected]. The best times to reach me are Monday mornings or Wednesdays after 3pm. Thank you for your time. I look forward to hearing from you. Sincerely, Andy Tran |
टेम्प्लेट 4: हेपाइका घटनामा शिक्षक/सल्लाहकार/विद्यालय परामर्शदातासँग सम्पर्क
इमेल टेम्प्लेट |
नमूना इमेल |
Subject line: Concern about bullying Dear Ms./Mr./Dr. ________________, My name is ______ and I am [Child’s Name]’s [relationship: parent, aunt, uncle, guardian, etc.]. [Child's Name] has been bullied at school and I am requesting [action you would like school to take]. The bullying incident(s) occurred on [date(s) and time(s), be as specific as possible]. The bullying involved [bullying student's information, including name & grade], who [describe how they bullied your child]. As a result of these incidents, [list the negative effects on your child]. I am requesting a meeting with you [list specific time frame] to discuss next steps and interventions to ensure that this bullying will stop. I am attaching the "incident sheet" [see below for template] so that the school can interview witnesses and others involved as you investigate the bullying incident. Once a thorough investigation has been done, please provide the full and final report for us to see. School is supposed to be a safe space for all students and it’s the school’s responsibility to provide an environment where everyone can thrive, including [Child's name]. The best way to contact me is by [phone/text/email] at [phone number/email address]. [If desired: Please keep this information confidential until our meeting.] Best, [Your Name] |
Subject line: Concern about bullying Dear Ms./Mr./Dr. ________________, My name is Kris Bui and I am Sam’s guardian. Sam has been bullied at school and I am requesting an investigation and a prompt response from the school district to ensure that it will stop. The bullying incidents occurred on 10/4, 10/11, and 10/29 immediately after school as they transitioned to the bus in the library hallway. The bullying involved 10th graders (name of student) and (name of student) who repeatedly slammed Sam into the lockers while a 9th grader (name of student) threw Sam’s phone on the ground. (name of student) and (name of student) witnessed the incidents, and the 11th grade English teacher was finally able to disrupt the incident enough for other teachers to help. As a result of these incidents, he has missed school due to stress related stomach issues and is refusing to go back to school. I am requesting a meeting with you this week to discuss next steps and interventions to ensure that this bullying will stop. I am attaching the “incident sheet” so that the school can interview witnesses and others involved as you investigate the bullying incident. Once a thorough investigation has been done, please provide the full and final report for us to see. School is supposed to be a safe space for all students and it’s the school’s responsibility to provide an environment where everyone can thrive, including Sam. The best way to contact me is by email ([email protected]) or phone call at 860-XXX-XXXX. Best, Kris Bui |
घटना तालिका टेम्प्लेट
हरेक घटनाको लागि अलग अलग घटना तालिका बनाउनु होला । यहाँबाट Google Docs को रूपमा टेम्प्लेट डाउनलोड गर्न सक्नुहुने छ ।
घटनाको मिति/समय |
भर्नुहोस् । |
संलग्न बच्चाहरू |
भर्नुहोस्, घटनास्थल नजिक उभिएका व्यक्तिहरू समेत |
घटना भएको स्थान |
उदाहरण, खेल मैदान, चमेना गृह, हलभित्र जाने बाटो, अनलाइन |
घटनाको प्रकार |
उदाहरण, शारीरिक, शाब्दिक, अनलाइन |
दुर्व्यवहारको स्वरूप |
उदाहरण, रङ्गभेदी, धार्मिक, सांस्कृतिक, असक्षमता सम्बन्धित, लैङ्गिक, LGBTQ, घरायसी परिस्थितिहरू सम्बन्धित, सामाजिक-आर्थिक वर्ग सम्बन्धित |
घटनाको छोटो विवरण तथा बच्चामा परेको असर |
भर्नुहोस्, कुनै चोटपटक लागेको भए फोटो लिनुहोस्, वा अनलाइन घटना भएको भए स्क्रिनसट सामेल गर्नुहोस् । |
साक्षी वा घटनास्थलको नजिक उभिएका व्यक्तिहरूका कथनहरू |
भर्नुहोस् । |
घटनाको रिपोर्ट गरिएका स्कूलका कर्मचारी |
भर्नुहोस् र संवादका सबै रेकर्डहरू राख्नुहोस् । |
स्कूलले गर्ने सहमति भएको कारबाही |
भर्नुहोस् । |
फलो अप संवाद वा स्कूलसँग गरिएका कार्यहरू |
भर्नुहोस् । |
Talking to Kids about Race:
"Bullying & Bias," Learning for Justice (https://www.learningforjustice.org/topics/bullying-bias?gclid=CjwKCAjwg4-EBhBwEiwAzYAlsm-nKZvmH-CifnIUBSbkcYKdOGFcOukApRrqMY_TpwQEfHJLIrax1hoC4KUQAvD_BwE)
"How to Resolve Racially Stressful Situations," Howard C. Stevenson, TedTalk (https://www.ted.com/talks/howard_c_stevenson_how_to_resolve_racially_stressful_situations?language=en)
Resmaa Menakem, My Grandmother's Hands: Racialized Trauma and the Pathway to Mending Our Hearts and Bodies (Book)
"Our Black History Month Reading List for Asian Americans," 18 Million Rising (https://18millionrising.org/2020/02/bhm_reads.html).
"How to Talk to Your Kids About Anti-Racism: A List of Resources," PBS (https://www.pbssocal.org/education/how-to-talk-to-your-kids-about-anti-racism-a-list-of-resources)
Howard C. Stevenson, Promoting Racial Literacy in Schools: Differences that Make a Difference (Book)
"Storytelling for Social Justice," Lee Anne Bell, Harvard Educational Review (https://www.hepg.org/her-home/issues/harvard-educational-review-volume-81-number-2/herbooknote/storytelling-for-social-justice_363)
Asian American History:
Erika Lee, The Making of Asian America (Book)
Shelley Sang-Hee Lee, A New History of Asian America (Book)
PBS, Asian Americans (film series), (www.pbs.org/weta/asian-americans/)
Lesson plans based on the PBS series (pbslearningmedia.org/collection/asian-americans-pbs/)
IH's lesson plans on Asian American History (www.immigranthistory.org/lessonplans.html)
"Bullying & Bias," Learning for Justice (https://www.learningforjustice.org/topics/bullying-bias?gclid=CjwKCAjwg4-EBhBwEiwAzYAlsm-nKZvmH-CifnIUBSbkcYKdOGFcOukApRrqMY_TpwQEfHJLIrax1hoC4KUQAvD_BwE)
"How to Resolve Racially Stressful Situations," Howard C. Stevenson, TedTalk (https://www.ted.com/talks/howard_c_stevenson_how_to_resolve_racially_stressful_situations?language=en)
Resmaa Menakem, My Grandmother's Hands: Racialized Trauma and the Pathway to Mending Our Hearts and Bodies (Book)
"Our Black History Month Reading List for Asian Americans," 18 Million Rising (https://18millionrising.org/2020/02/bhm_reads.html).
"How to Talk to Your Kids About Anti-Racism: A List of Resources," PBS (https://www.pbssocal.org/education/how-to-talk-to-your-kids-about-anti-racism-a-list-of-resources)
Howard C. Stevenson, Promoting Racial Literacy in Schools: Differences that Make a Difference (Book)
"Storytelling for Social Justice," Lee Anne Bell, Harvard Educational Review (https://www.hepg.org/her-home/issues/harvard-educational-review-volume-81-number-2/herbooknote/storytelling-for-social-justice_363)
Asian American History:
Erika Lee, The Making of Asian America (Book)
Shelley Sang-Hee Lee, A New History of Asian America (Book)
PBS, Asian Americans (film series), (www.pbs.org/weta/asian-americans/)
Lesson plans based on the PBS series (pbslearningmedia.org/collection/asian-americans-pbs/)
IH's lesson plans on Asian American History (www.immigranthistory.org/lessonplans.html)
RESOURCE DEVELOPMENT TEAM
Dr. Jenny Wang
|
Kathy Lu
|
Julia Wang
|
Regina Belen
|
Yukiyo Iida
|
